Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι ένας μέσος χρήστης έξυπνου κινητού ελέγχει τη συσκευή κατά μέσο όρο 150 φορές την ημέρα. Κάτι, που σε βάθος χρόνου, μεταφράζεται σε σπατάλη 7 χρόνων μπροστά από την οθόνη (μόνο του κινητού, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται κι άλλες συσκευές) στη διάρκεια μιας ζωής. Η ανοησία του tittytainment σχεδιάζεται πλέον με επιστημονική ακρίβεια, και είναι αποτελεσματική!!!
Κανονικά θα έπρεπε οι εταιρείες να πανηγυρίζουν: “τα πρώτα εφτά χρόνια ήταν το δύσκολο – ας τα κάνουμε δεκαετέσσερα!” Κυκλοφορούν όμως και εκτιμήσεις ανησυχίας. Η αιτία λέγεται «πολυ-διάσπαση της προσοχής». Μία άλλη σειρά επιστημονικών ερευνών, ενίοτε χρηματοδοτούμενων από τις ίδιες τις εταιρείες πληροφορικής, έρχεται να δείξει ότι η ικανότητα εστίασης της προσοχής μειώνεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια. Ό,τι δεν χωράει σε μια οθόνη μερικών ιντσών και δεν εξαντλείται με μερικά scroll, φαίνεται πως είναι καταδικασμένο στην αφάνεια.
Το πρόβλημα έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις ώστε κάποιες εταιρείες παροχής ψηφιακού περιεχομένου προσπαθούν να ενσωματώσουν στο περιεχόμενο τους ορισμένες «σημαδούρες» για να λειτουργούν ως σημεία αγκίστρωσης της προσοχής και να μην αποσπώνται οι καταναλωτές (π.χ., προηγμένα στατιστικά στοιχεία την ώρα ενός αγώνα). Το κακό θα ήταν μικρό για τις ίδιες τις εταιρείες, αν το ζήτημα περιοριζόταν στην κατανάλωση. Όμως η αδυναμία συγκέντρωσης σε μια δραστηριότητα μπορεί να έχει επιπτώσεις και στην αποδοτικότητα των εργαζομένων, οπότε το κακό δεν θα είναι καθόλου μικρό πλέον.
Δεν θα εκπλαγούμε αν σε λίγο καιρό απαγορευτούν τα έξυπνα κινητά στους χώρους εργασίας. Αν όμως αυτό γίνει αφορμή για να εμφανιστούν «κινήματα» κατά της εργοδοτικής αυθαιρεσίας (υπερασπιζόμενα στην ουσία το δικαίωμα στο tittytainment), αυτό ομολογουμένως θα ήταν απογοητευτικό.