Αν θυμάστε τον Michael Jackson – και ποιος αλήθεια μπορεί να το ξεχάσει; – ίσως έχετε αναρωτηθεί: τι ήταν εντέλει αυτός ο εκθαμβωτικός κομήτης που διέσχισε κάποτε τον ουρανό του θεάματος; Τι πλάσμα ήταν αυτό μετά από τις τόσες μεταμορφώσεις/τροποποιήσεις κι έναν τόσο τεχνητό θάνατο που προήλθε από λανθασμένη χορήγηση του χημικού κοκτέιλ που κρατούσε σε λειτουργία τις εύθραυστες ζωτικές του λειτουργίες;
“Τα καλύτερα μηχανήματά μας είναι φτιαγμένα από ηλιακό φως… Οι άνθρωποι δεν έχουν φτάσει σε τίποτε άλλο τόσο κοντά στο ρευστό, ως υλικοί και διαφανείς… Τα cyborgs είναι αιθέρας, η πεμπτουσία”. Δεν υπάρχει πιο ακριβής περιγραφή του Jackson από αυτή που έκανε η Haraway μιλώντας για το cyborg.
Ούτε λευκός, ούτε μαύρος· ούτε παιδί, ούτε ενήλικας· ούτε ανθρώπινος, ούτε τερατώδης· μισός γεννημένος, μισός κατασκευασμένος: ο Michael Jackson ήταν η επιτομή της διάσπασης των ορίων και του ξεπεράσματος των συνόρων, ακριβώς όπως περιγράφονται στο cyborg manifesto. Υπάρχοντας στο μεταίχμιο μεταξύ οργανικού και ανόργανου, μεταξύ του ενσαρκωμένου πλάσματος και του πληροφοριακού σήματος, μεταξύ της ζωής και της αιθέριας επικοινωνίας, ο Michael Jackson κατέληξε προϊόν μετάλλαξης του ανθρώπου που κάποτε ήταν.
Ένα πράγμα δεν απέφυγε: τον θάνατο. Ίσως επειδή είναι ακόμα νωρίς για την cyber αθανασία…