Η γενικευμένη χρήση των smartphones και των προσωπικών υπολογιστών αδυνατίζει ραγδαία την “φυσική” μνήμη του είδους μας υποστηρίζουν διάφοροι ερευνητές, και αυτό το παρουσιάζουν σαν κάτι “κακό”. Είναι τέτοιο; Στη διαδικασία όλο και μεγαλύτερης σύμφυσης ηλεκτρονικομηχανικού και ανθρώπινου, ο μπελάς της μνήμης μεταφέρεται στις μηχανές· αυτό δεν είναι μια σημαντική επιτυχία; Κι ύστερα, αν κάποιοι έχουν πρόβλημα μ’ αυτήν την εξέλιξη, δεν θα βρεθούν χημικά ή ηλεκτρονικά “ενισχυτικά μνήμης”; Τι θα κάνουν οι καινοτόμοι επιχειρηματίες; Τσαγκάρηδες θα γίνουν;
Όμως τα smartphones μπορούν να χρησιμοποιηθούν και υπέρ της “φυσικής” μνήμης. Σ΄ ένα ερευνητικό πρόγραμμα του πανεπιστημίου του Οχάιο, οι εθελοντές κρέμασαν ένα smartphone στο στήθος τους, κι αυτό τραβούσε τυχαίες φωτογραφίες επί ένα μήνα. Ύστερα οι εθελοντές / πειραματόζωα κλήθηκαν να “αναγνωρίσουν” τις φωτογραφίες που είχαν τραβηχτεί.
Σκοπός του πειράματος δεν ήταν να μετρηθεί η οξύτητα και η ακρίβεια της μνήμης τους. Όταν απαντούσαν ήταν υπό διαρκές εγκεφαλικό fMRI σκανάρισμα. Οι ερευνητές έψαχναν που (στον εγκέφαλο) “αποθηκεύονται” οι αναμνήσεις των ανθρώπινων εμπειριών χώρου και χρόνου· οι “φυσικές” μνήμες δηλαδή.
Και το βρήκαν (υποστηρίζουν), μαζί με την “διάταξη” των διαδοχικών απομνημονεύσεων. Κάπου στον “ιππόκαμπο”.
Προφανώς η έρευνα έγινε για καλούς σκοπούς. Για να βοηθηθούν (μελλοντικά) άνθρωποι με Alzheimer ή με προχωρημένη αμνησία. Στη δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να περιλαμβάνονται και οι φανατικοί χρήστες της ηλεκτρονικής αποθήκευσης / μνήμης, έτσι δεν είναι;
Δεν θέλουμε να δώσουμε ιδέες, αλλά μια θύρα usb κοντά στον ιππόκαμπο ίσως γίνει must στο κοντινό μέλλον.