Μπορούμε να κοροΐδεύουμε το μεγάλο δουκάτο του λουξεμβούργου, αλλά τα αφεντικά του είναι μπροστά. Πολύ μπροστά.
Το τελευταίο κατόρθωμά τους ήταν η νομοθεσία για τα δικαίωματα εξόρυξης πρώτων υλών από εξω-γήινες πηγές. Ο σοσιαλδημοκράτης αντιπρόεδρος και υπουργός οικονομικών του μεγάλου δουκάτου Etienne Schneider έσπευσε να καθησυχάσει: το λουξεμβούργο δεν θα κατοχυρώνει δικαιώματα ιδιοκτησίας σε κάποια εξωγήινη περιοχή ή ουράνιο σώμα. Απλά την ιδιοκτησία στις πρώτες ύλες, όποιες κι αν είναι, όπου κι αν βρεθούν.
Το μεγάλο δουκάτο είναι το πρώτο ευρωπαϊκό κράτος που προσφέρει τέτοιες νομικές κατοχυρώσεις. Δεν έχει διαστημικό πρόγραμμα, έχει όμως πεζά κίνητρα: για να εγκατασταθούν στην επικράτειά του οι “έδρες” των διαστημικών χρυσοθηρών. Αλλά βρίσκουμε (ίσως από άγνοια…) έναν κόμπο στις δηλώσεις του Scheider: πως είναι δυνατόν να κατοχυρώνεται η ιδιοκτησία στις πρώτες ύλες (στα ευρήματα επί του εδάφους δηλαδή) χωρίς να κατοχυρώνεται η ιδιοκτησία επί του εδάφους;
Αν δεν κάνουμε λάθος, άγγλοι, ισπανοί, πορτογάλλοι, ολλανδοί, βέλγοι, γάλλοι και λοιποί, “πρώτες ύλες” έψαχναν και διεκδικούσαν στις αποικιοκρατικές κατακτήσεις τους· όχι ζούγκλες και ποτάμια. Το ότι κατέληξαν γρήγορα να πολεμούν μεταξύ τους για την μοιρασιά σημαίνει ίσως ότι δεν είχε προλάβει (επειδή ήταν είτε ανύπαρκτο είτε ασήμαντο) να ανακατευτεί το μεγάλο δουκάτο με τις φαεινές του ιδέες;
Μπααα…