Αν πας «αδιάβαστος», τότε ο μέγας πορτιέρης στις πύλες του after-live θα βρει πρόβλημα στα χαρτιά σου κι ίσως καταλήξεις σε κάποια limbo κατάσταση , κάτι σαν μεταθανάτιο «προσωρινό κέντρο φιλοξενίας». Αλλά αν σε «διαβάσει» ρομποτ-παπάς, τι γίνεται; Ίσως να καταλήγεις avatar στο second life, το sims ή ακόμη χειρότερα στο farmville του facebook. Οι χριστιανοί ταλιμπάν σίγουρα δεν έχουν απάντηση στο ερώτημα που θα ταλανίσει στο μέλλον κάθε πιστό, αλλά στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, πιο πρακτικοί άνθρωποι εκεί, τα ‘χουν κανονισμένα αυτά. Άμα η τελετή είναι ευλογημένη και το μήνυμα θεϊκό, είτε από άνθρωπο περνάει, είτε από ρομπότ, είτε από τοστιέρα, το ίδιο κάνει. Η συγχώρεση και η ανάπαψη της ψυχής μετράει το ίδιο, προσφερόμενη από ζωντανό παπά κι από ρομπότ· η δουλειά να γίνεται και το τελετουργικό να κρατιέται, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Κάπως έτσι το σκέφτηκαν στην Ιαπωνία και με δεδομένο το υψηλό κόστος μιας κηδείας της προκοπής, η εταιρία Nissei Eco προσφέρει στο βουδιστικό κοινό τον ιερέα-ρομπότ Pepper. Ο Pepper δεν έχει βγάλει ποιμαντική σχολή, μάλιστα κυκλοφορεί σε διάφορες εκδοχές, αλλά με την κατάλληλη αμφίεση και το ανάλογο λογισμικό, είναι έτοιμος να προσφέρει παρηγοριά και δυο-τρια συμπονετικά λόγια στους τεθλιμμένους συγγενείς στο ένα τέταρτο της τιμής του ζωντανού ανταγωνιστή του. Μια χαρά δηλαδή και συγγνώμη για το αδόκιμο της έκφρασης.
Στην ελλάδα της κρίσης θα ήταν σίγουρα μια καλή λύση και θα έλυνε κιόλας το πρόβλημα με την αδηφάγα μαυρορασοφορεμένη συντεχνία με τις βαθιές τσέπες. Κι όχι μόνο σε κηδείες! Θα ήταν απόλαυση ένας robopriest σε παραδοσιακά βαφτίσια, να βουτάει το βρέφος στη κολυμπήθρα κι από πίσω η νονά να είναι έτοιμη να πατήσει το restart, έτσι και κολλήσει το πρόγραμμα και χρειάζεται επανεκκίνηση…
Πριν πνιγεί το βαφτιστήρι.