Βηματοδότης: μια μικρή ιατρική συσκευή που φυτεύεται υποδόρια (ή αν είναι τελευταίο μοντέλο, ενδοκαρδιακά) στον καρδιοπαθή κι αποστολή της είναι να στέλνει ρυθμικά ηλεκτρικά σήματα στην καρδιά προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αρρυθμίες. Μια από τις πρώτες επιτυχημένες απόπειρες – προ εξήντα χρόνων – σύμφυσης ανθρώπου και μηχανής κι επομένως, μια πρωταρχική στιγμή στη γενεαλογία του cyborg.
Τις τελευταίες δεκαετίες, ακολουθώντας τις γενικότερες τάσεις πληροφοριοποίησης, οι βηματοδότες εξελίχτηκαν από απλές ηλεκτρικές συσκευές σε ολοκληρωμένα ηλεκτρονικά συστήματα, με firmware, προγράμματα, ασύρματο έλεγχο, αναβαθμίσεις κι όλα τα σχετικά. Αλλά όπου λειτουργούν τέτοια κυκλώματα, υπάρχει πάντα η πιθανότητα του hacking. Αυτό ανακάλυψε πρόσφατα η αμερικανική FDA, η κρατική υπηρεσία που ελέγχει τα φάρμακα και τα τρόφιμα, και προχώρησε σε άμεση ανάκληση μισού εκατομμυρίου βηματοδοτών της εταιρίας St. Jude Medical, όταν διαπίστωσε ότι το σύστημα remote ελέγχου των συσκευών θα μπορούσε να δεχτεί ασύρματη ηλεκτρονική επίθεση, προκαλώντας επικίνδυνες διακυμάνσεις στον καρδιακό παλμό των ασθενών κι οδηγώντας ακόμη και στο θάνατο. Να το διευκρινίσουμε: η ανάκληση δεν αφορά βηματοδότες σε στοκ, εν αναμονή χειρουργικής εμφύτευσής τους, αλλά μισό εκατομμύριο ήδη εγκατεστημένους, επομένως η ανάκληση αφορά πρακτικά τους ίδιους τους καρδιοπαθείς, οι οποίοι θα πρέπει να επισκεφτούν κάποιο εξουσιοδοτημένο συνεργείο της εταιρίας για να κάνουν αναβάθμιση. Επιπλέον, με αφορμή αυτή την «τρύπα» στο λειτουργικό, ακολούθησε και δεύτερος έλεγχος, από το Department of Homeland Security (!!!) που ανακάλυψε κι άλλα κενά στην ηλεκτρονική ασφάλεια των βηματοδοτών, υποχρεώνοντας σε ακόμη μία αναβάθμιση.
Αν και η πιθανότητα δόλιας επέμβασης σε τέτοιες ζωτικές (sic!) συσκευές δεν είναι απίθανη, η συζήτηση περί ενδεχόμενου hacking, από μια cyber-μαφία για παράδειγμα που θα ζητούσε λύτρα, μεταφέρει το θέμα στο πεδίο των εγκληματικών απειλών και της αναγκαίας «προστασίας», αποκρύπτοντας το εξίσου ουσιαστικό ότι οι κάθε είδους υπερμοντέρνες συσκευές που ενσωματώνονται – μεταφορικά ή κυριολεκτικά – τελούν υπό τον έλεγχο τρίτων, είτε εταιριών, είτε υπηρεσιών. Κατά συνέπεια, ο «απομακρυσμένος έλεγχος» πάνω σε αυτές επεκτείνεται στα ίδια τα υποκείμενα που τις «φοράνε»· κι ένα τέτοιο «hacking», αδιόρατο αλλά επίσημο, πώς αποτρέπεται;