Τα “μεταϋλικά” (metamaterials) είναι τεχνητά υλικά με σχεδιασμένη όχι μόνο την σύστασή τους αλλά και την μοριακή τους δομή. Και, σαν τέτοια, εμφανίζουν συμπεριφορές εντελώς άγνωστες (τουλάχιστον για την κοινή εμπειρία), ακόμα και αντίθετες με τις συνήθως αναμενόμενες. Στη διάθλαση του φωτός, στην ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα, και σε πολλά άλλα “φυσικά φαινόμενα” τα μεταϋλικά εμφανίζονται να ανατρέπουν τις καθιερωμένες βεβαιότητες για το τι περιμένει κανείς από στερέα ή υγρά…
Πρόκειται για έναν ερευνητικό κλάδο αιχμής (“φυσική νέων υλικών”) που δεν έχει ξεδιπλώσει ακόμα το φάσμα των πρακτικών εφαρμογών του. Κι ίσως αρκετές απ’ αυτές να μην γίνουν ποτέ αντιληπτές απ’ τους άσχετους, δηλαδή την μεγάλη μάζα των υπηκόων – που κατέχουν όλο και λιγότερη γνώση ακόμα και για πράγματα που χρησιμοποιούν καθημερινά.
Απ’ την άλλη μεριά αυτός ο υλικότατος “μεταϋλισμός” θα συμβάλει με ταιριαστό τρόπο στην εμπέδωση μιας μαζικής μεταφυσικής ακόμα και σε ότι αφορά την υλικότητα του κόσμου. Υποθέτουμε ότι αυτό δεν θα στεναχωρήσει πολλούς: η “μαγεία”, ακόμα κι αν είναι καπιταλιστικότατη, δεν παύει να είναι χειραγωγική…