Τι προοπτική έχει ένας ζητιάνος σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό ψηφιακά μέσα επικοινωνίας;
Είναι μια ερώτηση που δεν θα την κάνατε στον εαυτό σας· πέρασε όμως απ’ το μυαλό ερευνητών του διάσημου πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Έτσι ξεκίνησαν ένα project προμήθειας ζητιάνων με μια καρτέλα με barcode: σκανάροντας το ο περαστικός φιλάνθρωπος βλέπει το προφίλ του ατόμου που βρίσκεται σε οικονομική δυσκολία, συμπεριλαμβανόμενης της ιστορίας του πως έμεινε άστεγος ή άνεργος. Αν αποφασίσει ότι “αξίζει τον κόπο” ο φιλάνθρωπος μεταφέρει το “περίσσευμά” του σ’ έναν λογαριασμό που δηλώνει (στην οθόνη) τι θα υποστηρίξει οικονομικά (για το συγκεκριμένο πρόσωπο).
Έχει το ενδιαφέρον του το γεγονός ότι αυτό το πανεπιστημιακό τεχνολογικό project προέκυψε μετά απ’ την διαπίστωση ότι το περιοδικό που πουλάνε σε διάφορα σημεία των αγγλικών πόλεων οι άστεγοι (το “the big issue”, στην ελλάδα κυκλοφορεί το ανάλογο “σχεδία”) έχει σταθερή πτώση πωλήσεων εξαιτίας αυτού του γεγονότος: ότι λιγοστεύουν αυτοί που κουβαλάνε μαζί τους χρήμα σε άλλη μορφή εκτός από κάρτα.
Αν η εξέλιξη των πραγμάτων το φέρει οι ζητιάνοι να έχουν μαζί τους φορητό σκάνερ καρτών, ποιος θα στραβώσει;