Εμφανισιακά ο γερμανικού σχεδιασμού και IBM προγραμματισμού CIMON2 (το χαμογελαστό πλαστικό μπαλόνι στα αριστέρα) δεν διεκδικεί βραβείο. Έχει, όμως, πλούσιο συναισθηματικό (και λογικό) κόσμο. Πράγμα που πρέπει να το θυμάστε: ακόμα και με τα ρομπότ τα φαινόμενα απατούν…
Ο “Crew Interactive Mobile Companion 2” όπως είναι το πλήρες όνομά του, είναι ένα “έξυπνο” ρομποτ συντροφιάς και συνεργασίας – για τους διαστημάνθρωπους του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμ΄ού / ISS. Είναι “προικισμένος” με αλγόριθμους (απομίμησης / μηχανοποίησης) συναισθημάτων. Γιατί πέρα απ’ την συνεργασία του σε τεχνικά ζητήματα με τους ανθρώπους που περιστρέφονται γύρω απ’ τη γη, τα επόμενα 3 χρόνια, έχει αναλάβει και μια ιδιαίτερα δύσκολη αποστολή: να εμποδίζει αυτό που οι “ειδικοί” ονομάζουν group thinking. Στα ελληνικά λέγεται “κλεισούρα”, και είναι αυτό που μπορεί να πάθει ένας μικρός αριθμός ανθρώπων αν είναι απομονωμένοι και συνέχεια μαζί: υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να αρχίσουν να παίρνουν παράλογες αποφάσεις ή να “σκοτωθούν” (που λέει ο λόγος) με ασήμαντες αφορμές.
Τι ακριβώς θα κάνει ο CIMON2 σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν το ξέρουμε. Υποτίθεται πως έχει προγραμματιστεί να “συμπεριφέρεται” σαν αντικειμενικός, εξωτερικός παρατηρητής· σαν “εγώ τώρα ήρθα” σα να λέμε. Προσφέρεται για μοναχικές συζητήσεις (κάπου, κάπως, τέτοιες είναι εφικτές ακόμα και στον ISS…) καθώς και για “μεσολαβητής” για να ξεπερνιούνται τα καυγαδάκια στον διαστημικό σταθμό.
Μπορεί να αποφύγει να τον πετάξουν έξω από κανά φιλιστρίνι έκτακτης ανάγκης σε κάποια στιγμή έντασης; Μάλλον όχι. Αν όμως έτσι τα φέρει η τύχη του, ο CIMON3 θα είναι λιγότερο στρογγυλός, και θα έχει επιπλέον στιβαρά, ρομποτικά μπράτσα…