Ο τεχνολογικός πόλεμος (πόλεμος τεχνολογικής υπεροχής) συνεχίζεται με αμείωτη ένταση… Και δεν είναι απλά η παιχνιδιάρικη περιπέτεια της ανθρώπινης σκέψης που βρίσκεται απλωμένη στον πάγκο.
Ούτε εμείς ούτε εσείς (κατά πλειοψηφία, έστω!) είμαστε / έτοιμοι για την επόμενη τεχνολογική επανάσταση που κυοφορείται ήδη. Δεν αναφερόμαστε στην 4η – η οποία επίσης θα είναι εκτός της φαντασίας μας. Μιλάμε για την 5η, την κβαντική!!
Αυτά που ξέρουμε (ή νομίζουμε ότι ξέρουμε) κι αυτά που καταλαβαίνουμε (ή νομίζουμε ότι…) απ’ την άποψη της φυσικής δεν έχουν σχέση με την κβαντική φυσική και τις εφαρμογές της. Κι αν οι τωρινές εφαρμογές εμπνέουν ήδη την μεταφυσική «πίστη» στις τεχνοεπιστήμες, ο ερχομός εκείνων της κβαντικής φυσικής (που δεν θα αργήσει όσο νομίζετε…) θα φτάσει πολύ κοντά στον τέλειο διαχωρισμό ανάμεσα στο είδος «μέσος άνθρωπος» και στις μηχανές του· ίσως στην σχεδόν τέλεια απαλλοτρίωση του ζωντανού απ’ το νεκρό κεφάλαιο. Εκτός αν άμεσα και έγκαιρα ένα καλό κομμάτι της τάξης μας μελετήσει… (Πράγμα που με τωρινά δεδομένα μοιάζει σχεδόν αδύνατο: για να εξηγήσουμε ότι τα mRNA κατασκευάσματα δουλεύουν μέσω μεταλλάξεων των ανθρώπινων κυττάρων πρέπει να …. ας το να πάει στο διάολο!!!)
Ένα απ’ τα κέντρα των ερευνών για τις εφαρμογές της κβαντικής φυσικής είναι οι κβαντικοί υπολογιστές (αλλά και η ανάλογη κρυπτογράφηση). Πέρυσι η google (ναι, μια ιδιωτική αμερικανική επιχείρηση) ανακοίνωσε ότι πέτυχε «κβαντική υπεροχή» (έναντι οποιουδήποτε ανταγωνιστή) κατασκευάζοντας και βάζοντας σε λειτουργία έναν κβαντικό επεξεργαστή 53-qubit (συγκρατείστε, απλά, ότι πρόκειται για τα κβαντικά bit)· ότι κατάφερε δηλαδή να κάνει έναν υπολογισμό (που ο πιο γρήγορος υπαρκτός υπερ-υπολογιστής θα χρειαζόταν 10.000 χρόνια για να ολοκληρώσει) μόνο σε 200 δευτερόλεπτα… Διακόσια δευτερόλεπτα αντί για δέκα χιλιάδες χρόνια δεν είναι ασήμαντο γεγονός, έτσι δεν είναι; Ακόμα και η ντόπια γραφειοκρατία θα πάθαινε την πλάκα της!
Στις 3 Δεκέμβρη φέτος ήταν η σειρά του κινέζικου τεχνο-κεφάλαιου να απαντήσει. Με μια τεχνοεπιστημονική έκθεση στη γνωστή επιθεώρηση science η ομάδα των φυσικών Pan Jianwei και Lu Chaoyang απ’ το πανεπιστήμιο της Hefei, ανακοίνωσε ότι ο δικός της πρωτότυπος κβαντικός υπολιστής χρειάστηκε 200 δευτερόλεπτα για να κάνει έναν υπολογισμό που ο πιο γρήγορος υπαρκτός υπερ-υπολογιστής θα χρειαζόταν πάνω από 2 δισεκατομύρια χρόνια για να τον φτάσει ως το τέλος του. Εδώ λαχανιάζει κανείς ακόμα και μόνο με την ιδέα μιας τέτοιας σύγκρισης!
Η ασταμάτητη μηχανή δηλώνει αδυναμία να καταλάβει ποιος σ’ αυτήν την ρημαδοπέτρα που λέγεται γη σκαρώνει «υπολογισμούς» που χωρίς κβαντικούς υπολογιστές χρειάζονται 10.000 ή 2 δισεκατομύρια χρόνια για να γίνουν· ενώ μ’ αυτούς είναι αρκετά κάτι παραπάνω από 3 λεπτά της γήινης ώρας… Καταλαβαίνει, ωστόσο, την γενική ιδέα. Αν, για παράδειγμα, θα χρειαζόταν να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας τα «δεδομένα υγείας» (συμπεριλαμβανόμμενων των dna τους) 8 δισεκατομμυρίων επιβατών του πλανήτη και των προγόνων τους έως και 2 γενιές πίσω, με σκοπό να βρεθεί (;; τι;), ένας κβαντικός υπολογιστής σε πλήρη λειτουργία θα χρειαζόταν κάποια κλάσματα κλασμάτων του δευτερολέπτου…
Με δυο κουβέντες η κβαντική υπολογιστική (πέρα απ’ τα ενδιαφέροντα χαρίσματα που έχει η κβαντική φυσική σαν τέτοια και τις απίστευτες ιδιότητες της ύλης που μελετάει και αναδεικνύει…) φαίνεται να είναι μια άμεση καπιταλιστική αναγκαιότητα για πολλές χρήσεις. Συμπεριλαμβανόμενων των πολεμικών. Πράγμα που σημαίνει ότι η κβαντική υπεροχή που πρόσφατα ανακοίνωσε το Πεκίνο δεν είναι του είδους «το NBA είναι το κορυφαίο μπάσκετ στον πλανήτη» ή «το σινικό τείχος φαίνεται απ’ το διάστημα»…
Μην αναρωτηθείτε τι δουλειά έχουν τέτοια θέματα εδώ αφού δεν καταλαβαίνουμε γρι! Θα χρειαστεί να καταλάβουμε, αλλά εν τω μεταξύ αρκεί αυτό: ενώ οι δυτικοί προσπαθούν να αποκρούσουν την 5G τηλε-επικοινωνιακή υπεροχή του κινέζικου καπιταλισμού, οι 6G τηλεπικοινωνίες (οι έρευνες έχουν ξεκινήσει…) θα είναι κβαντικές!
Οπότε; Πρώτον μην ακούσουμε τις γνωστές βλακείες για τους ιούς που τρέφονται με ηλεκτρομαγνητισμό… Και δεύτερον ας έχουμε μια γενική ιδέα για τις αιτίες που ένας δευτερότριτος στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό θα ήθελε να καταστρέψει τον πρώτο…
(Κατά τα υπόλοιπα, περιθωριακοί είμαστε, οπότε έχουμε παραπάνω περιθώρια… Κι άλλωστε κανείς δεν διαλέγει την εποχή που ζει…)