Τι είναι η βιο-τεχνολογία του messenger RNA; Είναι μια τεχνική επανάσταση πρώτου βαθμού όπως υποστηρίζουν οι οπαδοί της, που μόνο σε καλό για την ανθρωπότητα θα οδηγήσει; Ή είναι το πρώτο βήμα μαζικής γενετικής χειραγώγησης των ανθρώπινων σωμάτων όπως υποστηρίζουμε εμείς; Είναι η πηγή της αιώνιας υγείας; Ή είναι ένα πείραμα φραγκεστάιν (αν και όχι το πρώτο), με άγνωστη (αλλά καθόλου ευοίωνη) προοπτική; Είναι παραγωγή μεταλλάξεων «απ’ την πίσω πόρτα» όπως επιμένει η εργάτρια ασταμάτητη μηχανή ή είναι ένα αθώο και ακίνδυνο τεχνικό άλμα του καπιταλιστικού 21ου αιώνα;
Πριν προσθέσουμε μερικά επιπλέον σ’ αυτά που ήδη έχουμε παρουσιάσει για το θέμα (στα πιο πάνω κείμενα του cyborg) πρέπει να ξεκαθαρίσουμε βασικά πράγματα. Να τα ξεκαθαρίσουμε· όχι να τα διαπραγματευτούμε!!! Όχι από ξεροκεφαλιά· για εντελώς ξεκάθαρους πολιτικο-ιστορικούς λόγους. Διότι όταν απ’ τον Σεπτέμβρη του 2000 ως τον Ιούνη του 2001 δημοσιεύαμε στο περιθωριακό κινηματικό περιοδικό «Τρίτη γενιά» σε 9 διαδοχικές συνέχειες μια πρώτη σπονδυλωτή (και με βάση τα όσα τεχνοεπιστημονικά δεδομένα ήταν διαθέσιμα τότε…) κριτική προσέγγιση των βιοτεχνολογιών με τίτλο «τα αιχμάλωτα κύτταρα» είμασταν εξαιρετικά ντε-μοντέ… Ο.Κ…. Αλλά ποτέ δεν μας πήρε ο ύπνος απ’ το νανούρισμα των τεχνολογικών θαυμάτων! Ούτε ήρθαμε χτες…
Ένα πρώτο ξεκαθάρισμα που οφείλουμε αφορά την έννοια (και την πραγματικότητα) εκείνου που λέγεται μετάλλαξη. Επίσημα ο όρος αφορά «την οποιαδήποτε μεταβολή στο γενετικό υλικό ενός οργανισμού». Η λέξη «μετάλλαξη» και τα παράγωγά της («μεταλλαγμένα») απέκτησαν ένα κακόηχο νόημα εξαιρετικού κινδύνου την δεκαετία του ’80, όταν ακόμα τα ανταγωνιστικά κινήματα στον πρώτο κόσμο είχαν την αναίδεια όχι μόνο να παρακολουθούν τις καπιταλιστικές τεχνολογικές εξελίξεις αλλά, επίσης, να τους κάνουν σκληρή (και άρα αποκαλυπτική!) κριτική. Για τους γενετιστές οι μεταβολές στο γενετικό υλικό οργανισμών γίνονταν (ή σχεδιάζονταν να γίνουν) αποκλειστικά για «καλό σκοπό»… Αλλά η κινηματική κριτική υποστηρίζε και μπορούσε να αποδείξει ότι ο μόνος «καλός σκοπός» ήταν η κερδοφορία διάφορων βιομηχανιών· και ο εντατικότερος έλεγχος πάνω στο είδος μας. Και ότι στο όνομα αυτού του κέρδους ο βιοτεχνολογικός καπιταλισμός (όπως και κάθε άλλος κλάδος…) θα μπορούσε να προκαλέσει ανείπωτες καταστροφές στον έμβιο κόσμο. Αυτά γίνονταν τότε. Αυτά δεν γίνονται τώρα. Τότε υπήρχε ανταγωνιστικό κίνημα που άξιζε το όνομά του, καθώς ήταν σε θέση να συγκρουστεί στο ανώτερο επίπεδο της «καπιταλιστικής ανάπτυξης». Τώρα υπάρχουν τυχάρπαστοι, ψώνια, και η ντροπιαστική, θλιβερή «κουλτούρα» των antisocial media.
Για λόγους που έχουν σχέση με την εξέλιξη των βιο-τεχνολογιών του κεφάλαιου, το πρώτο πεδίο επεμβάσεων και τροποποιήσεων του γενετικού υλικού ζωντανών οργανισμών ήταν το dna. Ο όρος «μετάλλαξη» και ο όρος «dna» ταυτίστηκαν, ειδικά αφού απ’ τα ‘90s και μετά άρχισε να σπανίζει και τελικά εξαφανίστηκε η κινηματική επισκόπηση της εξέλιξης των κρατικών και καπιταλιστικών όπλων. Οι προσπάθειες αποτελεσματικού ελέγχου πάνω στο dna συνεχίζονται, με ιδιαίτερη επιτάχυνση απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και μετά (oι εφευρέτες της εξαιρετικά επικίνδυνης τεχνικής γενετικής κοπτοραπτικής που λέγεται cripsr/cas9 βραβεύτηκαν φέτος με το βραβείο νόμπελ χημείας…).
Αλλά η τεχνοεπιστημονική σκόπευση δεν περιορίζεται πια μόνο στο dna· κι όχι μόνο σαν “κόψε ράψε”. Η τεχνολογία της astrazeneca (που εμφανίζεται σαν «σωτηρία» έναντι του covid) σημαδεύει εκεί, στο dna των κυττάρων, με δηλωμένο στόχο να εκτρέψει την λειτουργία επιλεγμένων γονιδίων ώστε να παράγουν ιικές (δηλαδή: εχθρικές) πρωτεΐνες. Αλλά και η επίθεση στο κυτταρικό ριβόσωμα (pfizer, moderna, biontech, curevac…) αφορά επίσης μεταβολή, εκτροπή γενετικού υλικού.
«Έχουμε το δικαίωμα», από καθαρά εργατικές, ανταγωνιστικές, αντικρατικές και αντικαπιταλιστικές θέσεις, να ονομάζουμε αυτές τις γενετικές επεμβάσεις «μεταλλάξεις» ή «μεταλλαξιογόνες»; Όλοι οι βιοτεχνολογο-ειδικοί που έχουν (λένε) φωτοστέφανα πάνω απ’ τα κεφάλια τους μαζί με τους δημαγωγούς λακέδες τους, που νοιάζονται (πάντα!!) για το «καλό των ανθρώπων», θα μας επιπλήξουν: αφού δεν είναι στο dna με μαχαίρι δεν είναι «μετάλλαξη»…
Αλλά δεν βρισκόμαστε μπροστά σε αμιγώς και «καθαρά» τεχνικά ζητήματα!!! Ούτε πρόκειται να επιτρέψουμε στους «ειδικούς» του κράτους και του κεφάλαιου, οποιαδήποτε «ειδικότητα» κι αν υπηρετούν, να εξασφαλίσουν ασυλία απ’ την κριτική παίζοντας με τις λέξεις!
Τα ζητήματα είναι πολιτικά, είτε σαν τεχνικές της εξουσίας είτε σαν η τέχνη της αντι-εξουσίας. Εφόσον οι βιοτεχνολόγοι έχουν διευρύνει τις γνώσεις και τα εργαλεία τους για τις επεμβάσεις και τις μεταβολές του γενετικού υλικού· εφόσον το γενετικό υλικό που σημαδεύουν δεν είναι μόνο το dna, ανάλογα πρέπει να διευρυνθεί τόσο η κριτική όσο και η χρήση των όρων. Το δικαίωμα, λοιπόν, το έχουμε! Και δεν το παίρνουμε απ’ τα manual των τεχνικών της εξουσίας· το παίρνουμε (και το τιμούμε) απ’ την ιστορία της κριτικής!
Το δεύτερο που ξεκαθαρίζουμε (και δεν το διαπραγματευόμαστε!) είναι η αμφισβήτηση της “ουδετερότητας” των επιστημών· και σε κάθε περίπτωση των τεχνο-επιστημών. Ό,τι εμφανίζεται σαν “επιστημονικό” είναι υπεράνω κριτικής; Ή η κριτική σ’ αυτό προέρχεται από θρησκόληπτους ή/και μεταφυσικούς; Κι αν η απάντηση είναι ότι “ναι, η επιστήμη δεν είναι υπεράνω κριτικής”, επιτρέπεται άραγε η κριτική μόνο στους “ειδικούς”, είναι – σα να λέμε – «εσωτερικό debate» των ειδικών, ή επιτρέπεται η κριτική και χωρίς διδακτορικά;
Και πάλι η κινηματική ιστορία (μας), από εκείνα τα μακρινά τότε, έχουν τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε. Καμμία επιστήμη και καμμία γνώση (θρησκευτική, επιστημονική, οτιδήποτε) δεν είναι υπεράνω κριτικής· με την προϋπόθεση ότι η κριτική δεν είναι η εύκολη ψυχο-διανοητική αφόδευση της κάθε ημέρας, αλλά έργο επίπονο, επίμονο, χρονοβόρο και συνεκτικό. Ειδικά σε ότι αφορά την τάξη μας ένα από εκείνα που την χαντακώνουν και την υποδουλώνουν είναι η «ιερότητα», το don’t touch, το «πίστευε και μη ερεύνα» από παλιές και καινούργιες θρησκείες, των «επιστημονικών» τέτοιων συμπεριλαμβανόμενων.
Ο Γ. Ιωαννίδης έγινε γνωστός στα μέρη μας φέτος για εντελώς συγκυριακούς λόγους. Θα ήταν ωστόσο διαφωτιστικό να παρακολουθήσει κανείς παλιότερες διαλέξεις του, όταν δεν υπήρχε τσαχπίνης, όπου ανέλυε με αδιαμφισβήτητα στοιχεία και αποδείξεις την αθλιότητα των επιστημονικών ερευνών και, άρα, την αθλιότητα των επιστημονικών κύκλων. Που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει απ’ την ανάλογη αθλιότητα των θρησκευτικών κύκλων.
Πώς ξέπεσε τόσο και έτσι η επιστήμη, η άλλοτε ελπίδα της ανθρωπότητας να ξεφύγει οριστικά απ’ τα ψέμματα, τα παραμύθια και τις προκαταλήψεις; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη, αρκεί κανείς να ασχοληθεί με την ιστορία της επιστήμης τα τελευταία 200 χρόνια. Η όλο και πιο έντονη και δομική συνάρθρωσή της και με τα κρατικά και με τα καπιταλιστικά συμφέροντα την έκανε εξάρτημα· με ελάχιστες αν και αξιοσημείωτες εξαιρέσεις. Πρέπει κανείς να είναι ιερόσυλος απέναντι στην επιστήμη αν πρόκειται να την διασώσει σαν την πιο ενδιαφέρουσα και δημιουργική περιπέτεια του ανθρώπινου πνεύματος! Και, οπωσδήποτε, δεν πρέπει να αφήνουμε ούτε ένα χιλιοστό εμπιστοσύνης στην καπιταλιστική αξιοποίηση / αλλοτρίωση αυτής της περιπέτειας!
Με δυο λόγια: αν αξίζει να υπερασπιστεί κανείς αυτό που υποσχέθηκε κάποτε η επιστήμη (και αξίζει!) είναι υποχρεωτικό να αναδεικνύει τα εγκλήματα εκείνων που σωστά οι Kαταστασιακοί χαρακτήρισαν ειδικευμένους ηλίθιους – χρηματοδοτούμενους απ’ τα αφεντικά. Δεν υπάρχει μαζικό έγκλημα εδώ και πάνω από έναν αιώνα που να μην είχε «επιστημονική υπογραφή»! Απ’ τα χημικά αέρια στα χαρακώματα του Α παγκόσμιου μέχρι τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι· απ’ τα ιατρικά πειράματα των ναζί μέχρι τις νομοθεσίες ευγονισμού που ίσχυαν σε ευρωπαϊκά κράτη ως και τη δεκαετία του ‘70· απ’ την ψυχιατρική καταστολή μέχρι τα διαρκή εγκλήματα των φαρμακοβιομηχανιών· απ’ την πολεοδομία της κατανάλωσης και του ελέγχου μέχρι τους εγκατεστημένους στον αμερικανικό κατοχικό στρατό στο αφγανιστάν και στο ιράκ ανθρωπολόγους· απ’ την χειραγωγική αξιοποίηση της πληροφορικής ως την επερχόμενη επιβολή της «εκτεταμένης πραγματικότητας», επιστήμονες βρίσκονται πάντα στην καρδιά της κρατικής και καπιταλιστικής κυριαρχίας!
Κι αν πρέπει να κρατάμε την συλλογική εργατική διανοητική δυνατότητα σε ακμή (και πρέπει!) οφείλουμε μεταξύ άλλων να πολεμάμε τον διαχωρισμό διανοητικής και χειρωνακτικής εργασίας, που είναι σε βάρος της δεύτερης και υπέρ της ασυδοσίας των επαγγελματιών διανοούμενων και «ειδικών» της κάθε εξουσίας!
…Επί δεκαετίες οι επιστήμονες έκαναν όνειρα για τις φαινομενικά απεριόριστες δυνατότητες του κατά παραγγελία κατασκευασμένου messenger RNA ή mRNA.
Οι ερευνητές κατανοούσαν τον ρόλο του σαν τσελεμεντέ για τα τρισεκατομύρια των σωματικών κυττάρων, αλλά οι προσπάθειές τους να επεκτείνουν το μενού προχώρησαν σιγά σιγά. Το σχέδιο: κάνοντας με ακρίβεια τροποποιήσεις και βάζοντάς το με ένεση στους ανθρώπους, κάθε κύτταρο του οργανισμού θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε ένα on-demand εργοστάσιο φαρμάκων….
Αυτά μεταξύ άλλων ανέφερε μια καθόλου συνωμοσιολογική ειδική αναφορά στην ιστορία του mRNA (φωτό επάνω). Μπορεί τώρα να μαθαίνει (;) ο πολύς κόσμος αυτά τα αρχικά σαν συνώνυμα της «σωτηρίας» από μια κατάλληλα διογκωμένη απειλή, αλλά το mRNA ΔΕΝ είναι εμβόλιο! Είναι γενετική μηχανική! Είναι, σα να λέμε, μέθοδος επέμβασης σε γενετικό υλικό. Και, σαν τέτοια, δεν πρόκειται να περιοριστεί σε εργαλείο της βιομηχανίας της υγείας (με σαφώς επικίνδυνες προοπτικές). Έχει μεγαλύτερο ορίζοντα…
Δεν μπορεί κάποιος να κατανοήσει την πολιτική οικονομία αυτής της τεχνολογίας αν την απομονώσει απ’ τις συνολικότερες βλέψεις των βιοτεχνολόγων, θεωρώντας την «προσφορά στην ανθρωπότητα». Κι ούτε αυτές τις βλέψεις μπορεί να αναγνωρίσει μέσα στο ιστορικό τους περιβάλλον αν αντιμετωπίσει τις βιοτεχνολογίες (και την ιστορία τους) σαν κάτι εξαιρετικό και άσχετο με την καπιταλιστική εξέλιξη.
Για παράδειγμα δεν υπάρχει κανένα βιοτεχνολογικό «κατόρθωμα» γνωστό στο πλήθος των υποτελών που να μην σερβιρίστηκε σαν «λύση σ’ ένα πρόβλημα» (συνήθως υγείας): απ’ τις τεχνικές χειραγώγησης του ανθρώπινου dna (που υποτίθεται θα εξασφαλίσει μια υγιέστερη, εξυπνότερη και ομορφότερη ανθρωπότητα…) μέχρι τα μεταλλαγμένα φυτά, ζώα, έντομα· ακόμα και ιούς. Δεν αποτελεί, λοιπόν, όχι έκπληξη αλλά ούτε καν πρωτοτυπία το πως σερβίρεται o mRNA γενετικός «αναπρογραμματισμός» με την μορφή εμβολίων… Πώς αλλιώς θα γινόταν; Αν δεν ήταν εμβόλιο θα ήταν χάπι…
Τι είναι, όμως, το πραγματικό ζητούμενο; Το υπονοεί αυτή η φράση του πιο πάνω αποσπάσματος: …Κάνοντας με ακρίβεια τροποποιήσεις και βάζοντάς το με ένεση στους ανθρώπους, κάθε κύτταρο του οργανισμού θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε ένα on-demand εργοστάσιο φαρμάκων….
Εργοστάσιο; Εργοστάσιο φαρμάκων; Ιδιοκτησίας τίνος;
Το ίδιο άρθρο ξεκινάει ως εξής: …Η Pfizer … έχει βάλει ένα στοίχημα δισεκατομυρίων δολαρίων πάνω σ’ αυτό το όνειρο. Το ίδιο συμβαίνει με την ηλικίας μόλις 10 χρόνων βιοτεχνολογική εταιρεία Moderna, που έχει χρηματιστηριακή αξία δισεκατομυρίων, αλλά δεν έχει ως τώρα εγκεκριμένα προϊόντα… Η προοπτική του συνθετικού mRNA … έχει φέρει δισεκατομύρια δολαρίων στο χρηματιστήριο, έχει φτιάξει αλλά και εκθέσει σε αποτυχίες επιστημονικές καριέρες, και έχει φουντώσει τις ελπίδες ότι θα είναι μια τομή που θα επιτρέψει στην κοινωνία να επιστρέψει στην ομαλότητα μετά από μήνες ζωής με φόβο…
Είναι μια αθώα, ευχάριστη εξέλιξη του ανθρώπινου είδους; Όχι δα! Όποιος νομίζει ότι το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα θα αυτοκαταργηθεί μετατρέποντας τον καθένα μας σε “σύστημα αυτο-ίασης” (!!!) ζει σε άλλον πλανήτη! Η επιδίωξη είναι η ακριβώς ανάποδη: η μόνιμη εξάρτηση των σωμάτων απ’ αυτό το σύμπλεγμα.
Ονομάζουμε αυτήν την συγκεκριμένη εξάρτηση καπιταλιστική αποικιοποίηση / απαλλοτρίωση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος στο σύνολό του! Προσοχή: είναι μόνο μία εξάρτηση· καθόλου η μοναδική! Τα όνειρα και τα στοιχήματα δισεκατομυρίων δεν θα έπρεπε να αφήνουν κανένα περιθώριο για παρεξηγήσεις· έτσι δεν είναι;
Επανερχόμαστε: η mRNA τεχνολογία είναι τεχνολογία γενετικής χειραγώγησης των κυττάρων μέσω των ριβοσωμάτων τους, και ΔΕΝ είναι εμβόλιο! Απλά η έφοδος γίνεται με σύριγγα… Οι «ειδικοί» μεταξύ τους την ονομάζουν πλατφόρμα· κι αυτός ο όρος, μέσα στην ασάφειά του, είναι πιο κοντινός στην πραγματικότητα. Εμβόλιο είναι η συγκεκριμένη μορφή / χρήση της. Αλλά η πρώτη αξιοποίηση της mRNA τεχνολογίας ήταν η εργαστηριακή κατασκευή βλαστοκυττάρων (από «ενήλικα» κύτταρα), απ’ τον ιδρυτή της moderna καναδό γενετιστή Derek Rossi, το 2009, (περισσότερα για δαύτον και την εταιρεία του στο πιο κείμενο απ’ το cyborg: από τις μεταλλάξεις στον «αναπρογραμματισμό»: η προέλαση της γενετικής μηχανικής). Και δεν ξέρουμε ποιές θα είναι οι μελλοντικές άλλες χρήσεις της. (Υπάρχουν διάφοροι δρόμοι που έχουν ανοίξει…)
Χρειάζονται δυο κουβέντες παραπάνω γι’ αυτήν την εκδοχή γενετικής μηχανικής, για να ξεκαθαριστούν ακόμα περισσότερα (για όσους θέλουν να καταλάβουν φυσικά) πρώτον, επειδή όντως πρόκειται για τεχνική (γενετικής) μετάλλαξης των κυττάρων και δεύτερον, επειδή υποδεικνύει σαφέστατα αυτό που υποστηρίξαμε χτες, ότι δηλαδή πρόκειται για την καπιταλιστική αποικιοποίηση / απαλλοτρίωση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος στο σύνολό του!
Υπάρχει στη μοριακή βιολογία ένα βασικό θεώρημα, καταγόμενο απ’ τα μέσα του 20ου αιώνα, που έχει το βαρύ όνομα «κεντρικό δόγμα», και ακολουθείται σταθερά – σίγουρα προπαγανδιστικά. Πρόκειται για ένα δόγμα χημικο-πληροφορικού χαρακτήρα (ένα θεώρημα, δηλαδή, που ταιριάζει με τις πιο εμπορικές εκδοχές του Βιο-πληροφορικού καπιταλιστικού Παραδείγματος) που υποστηρίζει ότι υπάρχει μια μονόδρομη «ροή πληροφοριών» απ’ το DNA ενός κυττάρου στο RNA του και απ’ αυτό στις πρωτεΐνες. Σύμφωνα μ’ αυτό το θεώρημα αν «απαλλοτριωθεί» το RNA του κυττάρου (κι αυτό ακριβώς είναι που κάνει ο mRNA γενετικός «αναπρογραμματισμός»…) δεν επηρεάζεται το DNA – άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για “μετάλλαξη”…
Όπως κάθε θεώρημα που αφορά τη ζωή (και ειδικά τις “επιστήμες” της!!!) έτσι και το συγκεκριμένο είναι αυθαίρετο! Οι γενετιστές έχουν ήδη παρατηρήσει την ανάποδη “ροή πληροφοριών”, απ’ το RNA ενός κυττάρου στο DNA του, και μάλιστα σε περίπτωση ιικής μόλυνσης (από τον HIV). Υπάρχουν και μερικές ακόμα περιπτώσεις. Τις θεωρούν «εξαιρέσεις», αλλά αυτό είναι απλά το μέτρο της άγνοιάς τους! Είναι πολύ πιο «φυσικό» (με την έννοια της «φύσης») να υπάρχει μια διαρκής αλληλεπίδραση των στοιχείων των κυττάρων μεταξύ τους (όπως και των οργάνων του σώματος, ή των ατόμων / ανθρώπων) παρά η μονόδρομη «ροή πληροφοριών» που υπέθεσαν στα μέσα του 20ου αιώνα, έχοντας σαν (άρρητο) πρότυπο … τα τότε media! Σ’ αυτήν την διαρκή αλληλεπίδραση οι πρωτεΐνες που φυσιολογικά παράγονται απ’ τα RNA των κυττάρων δεν θα πρέπει να απέχουν· δεδομένου του όποιου ρόλου τους. Πράγμα που σημαίνει πως η ιδέα ότι αν εχθρικό (συνθετικό) mRNA εισβάλλει στο κύτταρο τότε «απλά» το κύτταρο θα το αντιγράψει και θα αρχίσει να πολλαπλασιάζει την πρωτεϊνική εκροή του (ώστε μ’ αυτόν τον προβοκατόρικο τρόπο να κινητοποιήσει το ανοσοποιητικό σύστημα), αυτή η ιδέα είναι επιεικώς ηλίθια, ταιριαστή μόνο με το πως αναπαράγονται τα «κακόβουλα λογισμικά» αν μολύνουν έναν υπολογιστή! Βλέπετε: οι γενετιστές δεν είναι ούτε έξω απ’ την Ιστορία ούτε έξω απ’ τις κάθε φορά κυρίαρχες παραστάσεις και αναπαραστάσεις περί μηχανών (με την ευρεία έννοια)…Αφού η κυβερνητική είναι το κυρίαρχο μοντέλο, “κυβερνητικές” είναι και οι βεβαιότητές τους.
Τόσο το χειρότερο λοιπόν για τις «αλήθειες» τους – και για εμάς!!!
Σε κάθε περίπτωση μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί η χειραγώγηση των ριβοσωμάτων (όπως επιτεύχθηκε στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα) συμπληρώνει, επεκτείνει και σε ορισμένες περιπτώσεις αντικαθιστά την χειραγώγηση των κυτταρικών πυρήνων και των dna: αν «μπορείς να κάνεις την δουλειά σου μ’ αυτόν τον τρόπο» γιατί να μην την κάνεις;
Συνεπώς, είτε σαν «πληροφορική» θέλει κανείς να ονομάσει την σχέση μεταξύ των κυτταρικών συστατικών, είτε «κβαντική» ονομαστεί αργότερα, είναι τόσο πολύπλοκη ώστε το πάντα προκατειλημμένο βλέμμα του «ερευνητή» (ειδικά όταν δίπλα του χορεύουν εκατομμύρια και δισεκατομμύρια…) μπορεί μόνιμα να επιβεβαιώνει μόνο εκείνο που απ’ την αρχή υποστήριζε· αγνοώντας όλα τα υπόλοιπα… Μέχρι να σκάσουν είτε στα μούτρα του είτε, ακόμα χειρότερα, σε ανύποπτους πιστούς των αληθειών του.
Η περίπτωση της mRNA τεχνολογίας είναι χαρακτηριστική. Παρότι γίνονται έρευνες και πειράματα (με τη μορφή των εμβολίων) εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία, ποτέ δεν κατασκευάστηκε κάτι αποτελεσματικό! Και, μιας που τα πειράματα για άλλους ιούς (zika, sars, mers…) γίνονταν σε ζώα, αγνοείται εντελώς τι καταστροφικό δημιουργούνταν… (μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου…) Αυτή η πολυετής αποτυχία των pfizer, moderna, biontech και σία δεν μνημονεύεται (αλλοίμονο!!!), αφού οι ανύποπτοι πρέπει να συνεχίσουν να είναι τέτοιοι. Τώρα είναι η στιγμή για το colpo grosso – «κι όποιον πάρει ο χάρος»…
Το κίνητρο των γενετιστών είναι σαφές· και στα δικά τους, «τεχνικά» κείμενα, το λένε με το όνομά του: να πουσάρουν τα ανθρώπινα κύτταρα αναγκάζοντάς τα να γίνουν μικρο-«εργοστάσια» των φαρμακοβιομηχανιών και παράρτημα εκείνου που θα γίνει η «βιομηχανία της υγείας» τις επόμενες δεκαετίες του καπιταλιστικού 21ου αιώνα. Το έχουν ξεκαθαρίσει: αν γίνουν αποδεκτά τα τωρινά σανεμβόλια γενετικού αναπρογραμματισμού εναντίον του τσαχπίνη, θα ακολουθήσει μια θύελλα αλλαγών σε κάθε άλλο (παραδοσιακό) εμβόλιο, ώστε να εφαρμοστεί και σ’ αυτά η mRNA τεχνολογία. Η ασταμάτητη μηχανή δεν θέλει καν να φανταστεί τι θα σημάνει (απ’ την άποψη της κατάστασης των ανθρώπινων σωμμάτων) αυτή η συσσώρευση διαδοχικών γενετικών «αναπρογραμματισμών» και ποια θα είναι η «φυσική» (πάντα με την έννοια της «φύσης») απάντηση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος σ’ αυτήν την κατά κύματα επίθεση μεταλλάξεων / παραχάραξης των κυττάρων του ίδιου του σώματος. Αλλά από πολιτική άποψη καταλαβαίνει μια χαρά: εν όψει του «human plus» (ή όπως αλλιώς ονομαστεί η «νέα κατάσταση» του είδους μας) το να υπαχθεί το ανθρώπινο (και όχι μόνο…) ανοσοποιητικό σύστημα στις βιομηχανικές συνταγές συνθετικών mRNA επιβεβαιώνει εκείνο που ο κυρ Κάρολος είχε προβλέψει στον καιρό του (μιλώντας για την οργάνωση της εργασίας) στα Grundrisse, έχοντας απέναντί του την 1η βιομηχανική επανάσταση. Παραφράζουμε: … Η τεχνοεπιστήμη … επιδρά δια μέσου των εφαρμογών της σαν ξένη δύναμη πάνω στο ζωντανό, σαν δύναμη των ίδιων των εφαρμογών… Η ιδιοποίηση της ζωής … τοποθετείται στη βασισμένη στη βιομηχανία της υγείας διαχείριση σαν χαρακτήρας της ίδιας της ζωής… Η ζωή γίνεται απλά ο φορέας, το εξάρτημα ενός ξένου οργανισμού, που είναι το κεφάλαιο…
Αν υπάρχει μια καταστροφική μόλυνση με την πλήρη σημασία και των δύο λέξεων, είναι αυτή!
Ας μην βάλει λοιπόν κανείς στοίχημα πως τώρα «όλα θα πάνε καλά» και αργότερα βλέπουμε! Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα θεωρούμε σίγουρο ότι δεν θα πάνε καθόλου καλά!!! Μπορεί, όμως, να βάλει στοίχημα ότι τα τμήματα πωλήσεων και δημόσιων σχέσεων του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, οι πολιτικές βιτρίνες και οι δημαγωγοί τους έχουν ήδη έτοιμο το «σχέδιο δράσης» όταν οι ανεπιθύμητες παρενέργειες θα αρχίσουν να σκάνε σε μεγάλη κλίμακα: θα κάνουν ότι δεν τις ξέρουν! Θα βρουν να τις φορτώσουν κάπου αλλού. Στην διατροφή… στις κακές συνήθειες… στην κλιματική αλλαγή… στην κίνα…. οπουδήποτε αλλού!
Αφού κατάφεραν να μυθοποιήσουν έναν ιό, δεν θα δυσκολευτούν να μυθοποιήσουν οτιδήποτε άλλο σχετικό…
Υποτίθεται ότι παρά τις (όποιες βλαπτικές και πιθανόν φονικές) αβεβαιότητες σχετικά με την μαζική εφαρμογή της mRNA γενετικής μηχανικής για «θεραπευτικούς λόγους» και παρά τις χιμαιρικές (αλλά εξαιρετικά καλοπληρωμένες) φαντασιώσεις των γενετιστών ότι έχουν γίνει τα αφεντικά της ζωής, το πλεονέκτημα αυτής της τεχνολογίας είναι η ταχύτητα με την οποία μπορεί να «ξεδιπλωθεί» εναντίον οποιουδήποτε «φονιά» με την μορφή ιού… Οι κινέζοι γενετιστές έστειλαν την αποκωδικοποιημένη γενετική αλληλουχία του RNA του covid σ’ όλο τον κόσμο στις 7 του περασμένου Γενάρη. Έκτοτε κανείς (στη δύση) δεν φαίνεται ότι ξανασχολήθηκε μ’ αυτόν τον ιό· από βιοτεχνολογική άποψη όλα στηρίχτηκαν σ’ αυτήν την αλληλουχία (όχι, πάντως, καν και καν, ο απατεώνας Drosten!).
Στις 13 Γενάρη, μια μόλις βδομάδα μετά την γνωστοποίηση της αλληλουχίας, οι γενετιστές της mοderna είχαν μια «πρόταση» για το συνθετικό mRNA που θα γινόταν σανεμβόλιο. Η εταιρεία έστειλε τις προτάσεις της στην αμερικανική κυβέρνηση, και στις 24 Φλεβάρη έστειλε δείγματα του συνθετικού mRNA της στο «εθνικό ινστιτούτο αλλεργιών και μεταδοτικών ασθενειών». Ας το θυμίσουμε κι ας το τονίσουμε: ούτε η moderna ούτε η pfizer ή οποιοσδήποτε άλλος είχαν καταφέρει να φτιάξουν ως τότε ένα αποτελεσματικό και ασφαλές «φάρμακο» κατά κορονοϊών ή οποιουδήποτε άλλου ιικού σογιού με αυτήν την τεχνολογία, παρότι τα καλύτερα μυαλά τους (και οι χρηματοδότες τους) ασχολούνταν μ’ αυτό επίμονα επί χρόνια. Η τωρινή “σοφία” που διαδίδουν διάφοροι εγκάθετοι, ότι δηλαδή τώρα έχει φτιαχτεί εκείνο που αποτύγχανε τόσο καιρό επειδή τώρα έπεσαν πολλά λεφτά στην έρευνα, προδίδει τι σημαίνει να είναι κανείς τεχνο-επιστημονικό κάθαρμα: για τα λεφτά γίνονται όλα…
«Ταχύτητα!!!» Χμμμμ… Η ταχύτητα φαίνεται ότι είναι υπερπροσόν στον σημερινό (και ακόμα περισσότερο στον αυριανό) καπιταλιστικό κόσμο… Απ’ τον περασμένο Γενάρη – Φλεβάρη ως αύριο και μεθαύριο η «ταχύτητα της σωτηρίας» κυματίζει και ξανακυματίζει πάνω από εκατομμύρια αλαλιασμένα κεφάλια και μυαλά… Αλλά ταχύτητα σε σχέση με τι; Χωρίς την εξτρεμιστιή δημαγωγική κατασκευή μιας εντατικής, στα όρια της τρέλας, “κατάστασης έκτακτης ανάγκης” η “ταχύτητα της σωτηρίας” θα ήταν αδιάφορη!!!
Όσοι / όσες διαβάζετε την ασταμάτητη μηχανή αυτούς τους μήνες ξέρετε ότι η “κατάσταση έκτακτης ανάγκης”, τα πραξικοπήματα, η θανατοπολιτική, η δημιουργική λογιστική θανάτου, οι “κοινές δεξαμενές”, η ολέθρια “επιδημία PCR τεστ”, η καλοπληρωμένη παράνοια της δημαγωγίας ως το σημείο να γίνει υποδόρεια, οφέλησαν από πολλές πλευρές την κρατική και καπιταλιστική αναδιάρθρωση του δυτικού κόσμου· αν και δεν έλυσαν τα βασικότερα προβλήματά του.
Αλλά ως προς την “ταχύτητα της σωτηρίας” που φτάνει τώρα στις πρακτικές της γενετικές εκφάνσεις; Εδώ τα πράγματα δεν είναι όπως τα πουλάνε (ή/και τα συσκοτίζουν) οι δημαγωγοί! Ενόσω οι “πρωτοπόροι” υποτελείς της αυτού μεγαλειότητας βασίλισσας της αγγλίας, της ουαλλίας, και των λοιπών κτήσεων ωθούνται στις ουρές του γενετικού αναπρογραμματισμού των κυττάρων τους τις επόμενες ημέρες, το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο έχει ήδη εμβολιάσει μερικά εκατομμύρια υπηκόων του (μικρό ποσοστό του συνολικού πληθυσμού, σε κάθε περίπτωση), ήδη απ’ τον περασμένο Ιούλη, χρησιμοποιώντας δύο απλά, “παραδοσιακά” εμβόλια, με εξασθενημένο covid… (Και ένα ακόμα, του τύπου του ρωσικού sputnik V, για να είμαστε ακριβείς…). Χρησιμοποιώντας, δηλαδή, μια «παλιά», γνωστή, και σχετικά ασφαλή τεχνολογία. Οι κινεζικές Sinopharm, Sinovac και CNBG εμπιστεύονται αυτήν την «παλιά» μέθοδο, που εξασφαλίζει ευρύτερη ανοσο-απόκριση του οργανισμού, αφού ο εξουδετερωμένος ιός έχει όλες τις πρωτεΐνες του και όχι μία μόνο όπως τα σανεμβόλια γενετικής μηχανικής. Δεν είναι απόλυτα ασφαλής αυτή η «παλιά» τεχνολογία, και ποτέ δεν ήταν: ένα πολύ μικρό (αλλά υπαρκτό) ποσοστό εμβολιαζόμενων αναπτύσσει κάποια είδη «αντίδρασης» σε τέτοιου τύπου εμβόλια. Αλλά σε κάθε περίπτωση η μέθοδος είναι γνωστή από παλιά και δεν έχει στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της άγνωστες (και δυσάρεστες) εκπλήξεις.
Αυτά σημαίνουν ότι εκεί, στη μακρινή Ανατολή, η παλιά εμβολιαστική τεχνολογία κινήθηκε το ίδιο γρήγορα με την δυτική γενετική, mRNA, “νέα” και “γρήγορη” τεχνολογία!!! Ποιά ταχύτητα λοιπόν; Αν είχε ζητηθεί η κινέζικη συνταγή ή οι βοήθεια των κινέζων ειδικών, τα απλά και όχι τρομοκρατικά εμβόλια θα ήταν ήδη διαθέσιμα!!! Γιατί οι δυτικές big pharma έβαλαν συνειδητά στην άκρη το «παλαιού τύπου» know how; Γιατί βιάζονται να εγκαινιάσουν, πάνω στην «καμπούρα» εκατομυρίων υποτελών, κάτι τόσο επικίνδυνα άγνωστο και αβέβαιο;
Ας το πούμε κι αυτό, παρενθετικά: Αν κάποιοι νομίζουν ότι το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο υποχρεώθηκε να φτιάξει «παλαιού τύπου» εμβόλια επειδή δεν μπορεί να φτάσει στο δυσθεώρητο ύψος των δυτικών τεχνολογικών ικανοτήτων, πλανώνται πλάνην οικτράν! Ήδη απ’ τα μέσα του περασμένου Ιούνη η «ακαδημία στρατιωτικών επιστημών» του κινεζικού στρατού (σε συνεργασία με τις κινεζικές Suzhou Abogen Biosciences και Walvax Biotechnology Co ltd) δοκιμάζει ένα mRNA εμβόλιο, με το όνομα ARCoV! Μάλιστα είχε κάνει νωρίτερα δοκιμές σε ζώα (σε ποντίκια και πιθήκους), που επίσημα (με ότι αυτό σημαίνει στο κινέζικο καθεστώς…) θεωρήθηκαν «επιτυχημένες» – κάτι που οι δυτικές φαρμακο-μαφίες αδιαφόρησαν να κάνουν, καν και καν· ή είχαν αποτύχει στο παρελθόν. (Επιπλέον: το ARCoV διατηρείται επί εβδομάδα σε θερμοκρασία δωματίου· δεν έχει, δηλαδή, τις επιμελητειακές απαιτήσεις που έχουν τα δυτικά όμοιά του…) Κι ακόμα αυτό: η γερμανική BioNtech, συνεταίρος της pfizer, έχει ένα deal με την κινεζική Shanghai Fosun Pharmaceutical Co ltd για την ανάπτυξη μιας εκδοχής mRNA εμβολίου για την κινέζικη αγορά… (χωρίς βιασύνη απ’ την κινέζικη μεριά…)
Ενώ, λοιπόν, το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο βρίσκεται στην ίδια (ή και πιο προχωρημένη…) φάση σε σχέση με τις βιοτεχνολογίες γενικά και την mRNA «πλατφόρμα» γενετικού αναπρογραμματισμού ειδικά, υπάρχουν 2 πράγματα που ΔΕΝ έκανε, ούτε στην επικρατειά του ούτε στους συμμάχους του· και 1 που έκανε. Πρώτον, ΔΕΝ διαφημίζει ούτε επιβάλλει αυτήν την τεχνολογία σαν την «σωτηρία» για μαζική χρήση (κι όποιον πάρει ο χάρος)… Δεύτερον, ΔΕΝ μπήκε στον «αγώνα δρόμου» των δυτικών φαρμακο-μαφιών για το ποιός θα πουλήσει πρώτος την mRNA πραμάτεια του κατακτώντας τον κόσμο… Και τρίτον, «κάνει την δουλειά του» σε μεγάλο βαθμό μ’ ένα κλασσικό εμβόλιο… Επιπλέον κάνει τις εξαγωγές του: για παράδειγμα η Άγκυρα παρήγγειλε 40 εκατομύρια δόσεις του «παλιού» εμβολίου, απ’ την Sinovac· ενώ η CNBG βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με κράτη της μέσης Ανατολής και της νότιας Αμερικής…
Πώς εξηγούνται αυτές οι «παραξενιές» από ένα καπιταλιστικό κράτος πρώτης γραμμής με παγκόσμια επιρροή; Δεν είναι θέμα καλωσύνης… Θα δώσουμε άλλη φορά την δική μας εύλογη υπόθεση / απάντηση… Ωστόσο επιτρέπεται να εικάσει ο καθένας ότι το Πεκίνο ΔΕΝ θεωρεί (ακόμα;) «ασφαλή και αποτελεσματική» για μαζική ανθρώπινη χρήση την mRNA πλατφόρμα… Και προτιμάει να δει τα όποια χαμπέρια της να απλώνονται στην πλευρά των ανταγωνιστών του (όχι χωρίς κάποια χαιρέκακη διάθεση· ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός γαρ…)
Πίσω στην ταχύτητα της βιοτεχνολογικής «σωτηρίας»: με αυτό το κριτήριο οι «παλιές» μέθοδοι αποδεικνύονται τουλάχιστον το ίδιο γρήγορες με τις «καινούργιες»! Και όχι λιγότερο αποτελεσματικές… Τότε;
Τότε η απάντηση είναι απλή όσο και τρομακτική!!! Αν το ζητούμενο ήταν πράγματι η υγεία των δυτικών υποτελών, πέρα απ’ το ότι δεν θα είχε στηθεί αυτή η κτηνώδης τρομοεκστρατεία που συνεχίζεται, θα είχε ζητηθεί η βοήθεια του Πεκίνου (την προσέφερε όπου του ζητήθηκε…), και το θέμα θα είχε λήξει. Αλλά όχι, δεν είναι η υγεία το κίνητρο· όχι, σίγουρα, με την έννοια που καταλαβαίνει ακόμα ο καθένας την λέξη «υγεία»!
Από την αρχή (το γράψαμε και το ξαναγράψαμε, κάτω απ’ τις βλακώδεις κατάρες διάφορων καλοθελητών…) ΔΕΝ ήταν αυτό το ζητούμενο!!! Το ζητούμενο ήταν η κατίσχυση του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, σε όλες τις πλευρές του («ιατρικές», «φαρμακευτικές», πολιτικές, αστυνομικές, ιδεολογικές, ηθικές…) τόσο πάνω στους δυτικούς υποτελείς όσο και σε όσους ακόμα απ’ τον υπόλοιπο πλανήτη θα καταφέρει να τραβήξει στην τροχιά των δικών του συμφερόντων!
Έτσι πάνε τα πράγματα. Κι όποιος πει «ααααα, αυτά είναι ‘θεωρίες συνωμοσίας’!» είναι άξιος της μοίρας του…
Το 2014 ο επιφανής ερευνητής του καρκίνου Robert Weinberg δημοσιοποίησε μια αναφορά [paper] αναγνωρίζοντας ότι το υπάρχον μοντέλο των ερευνών για τον καρκίνο, αν και ανακάλυψε πολλές τεχνικές λεπτομέρειες, απέτυχε πλήρως να ξετυλίξει την συνθετότητα αυτής της ομάδας ασθενειών. Δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός – νωρίτερα εκείνη την χρονιά η βιοτεχνολογική εταιρεία Biogen σταμάτησε δύο δοκιμές της φάσης 3 για το προανναγγελμένο φάρμακό της για το Alzheimer, προκαλώντας συζήτηση για κατά πόσο η πρωτεΐνη βήτα-αμυλοειδές, το σήμα κατατεθέν της ασθένειας, είναι ο κατάλληλος στόχος για φαρμακευτική δράση…. Η ανοσοθεραπεία του καρκίνου, που θεωρείται γενικά σαν επαναστατική τομή, βρίσκεται τώρα να παλεύει με ανεξήγητα φαινόμενα, όπως η δημιουργία διαβήτη σε ασθενείς που κάνουν ανοσο-ογκολογικές θεραπείες, καθώς και η χαμηλή ανταπόκριση των ασθενών στις θεραπείες. Πιο πρόσφατα ανακαλύφθηκε αρκετά εκτεταμένη απρόβλεπτη τοξικότητα στα αντικαρκινικά φάρμακα για τα οποία γίνονται κλινικές δοκιμές.
Αυτά τα λίγα ενδεικτικά περιστατικά είναι απλά συμπτώματα μιας μεγαλύτερης κρίσης που αφορά την βιο-ιατρική έρευνα και την σύγχρονη βιολογία γενικότερα…. Οι πρωτοβουλίες για την «ιατρική ακριβείας» [precision medicine], τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές, απέτυχαν να δικαιολογήσουν την φήμη τους. Τα ψευτο-συνέδρια και οι επιθετικές (ιατρικές) επιθεωρήσεις αυξάνονται με ανησυχητικό ρυθμό· ενώ οι τρέχουσες στρατηγικές πειραμάτων καθοδηγούνται από συμφέροντα και μεροληψίες, την εμμονή σε μηχανιστικές λεπτομέρειες, τον γενετικό ντετερμινισμό και τις σχέσεις των ερευνητών με τους επενδυτές αντί για ένα κατάλληλο θεωρητικό πλαίσιο. Η απουσία τέτοιων θεωρητικών πλαισίων έχει οδηγήσει επίσης στην κακοποίηση των στατιστικών ελέγχων, και στη διόγκωση των στατιστικά «ασήμαντων» αποτελεσματών χωρίς βιολογικό αποτέλεσμα ή σημασία.
Οι συνέπειες αυτής της επιστημολογικής κρίσης στη βιολογία δεν περιορίζονται στους ακαδημαϊκούς κύκλους, αλλά εξαπλώνονται στα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά περιβάλλοντα, όπως φάνηκε:
από την περίπτωση της Theranos, της βιοτεχνολογικής εταιρείας που υποσχέθηκε τον ουρανό με τ’ άστρα χωρίς να έχει κανένα δεδομένο·
την σκληρή σύγκρουση για τα πνευματικά δικαίωματα για την crispr·
την άνοδο της ευγονικής μεταμφιεσμένης σε υπερ-αιτιοκρατία και την επακόλουθη συνεργασία γενετιστών με λευκούς ρατσιστές·
το σκάνδαλο των σχέσεων μεταξύ Μ.Ι.Τ. και Epstein·
πολλές γνωστές περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ επιστημόνων και της δουλειάς που κάνουν για χάρη των χρηματοδοτών τους·
τις εξωφρενικές τιμές των φαρμάκων στις ΗΠΑ που οφελούν μόνο τις φαρμακευτικές·
την μεγάλη μείωση των startup βιοτεχνολογικών εταιρειών και την μείωση των επενδύσεων στην έρευνα απ’ τις μεγάλες φαρμακευτικές·
την εντεινόμενη προώθηση απ’ την μεριά τους blockbuster φαρμάκων·
τις ύπουλες στρατηγικές τους για την προώθηση προϊόντων μέσω της δημιουργίας τεχνητής ζήτησης όπως φάνηκε χαρακτηριστικά απ’ την κρίση των Οπιοειδών φαρμάκων·
τον πληθωρισμό των ισχυρισμών των πολυεθνικών φαρμακευτικών που βασίζονται σε ψευδή προ-κλινικά μοντέλα·
τα συμπέρασματα κλινικών δοκιμών που υπηρετούν την κερδοφορία τους και όχι τους ασθενείς·
και πολλά άλλα.
Το ξεδίπλωμα του τι πάει στραβά με την βιο-ιατρική έρευνα ή την σύγχρονη βιολογία συνολικά, είναι μεγάλο· αλλά δεν προκαλεί έκπληξη. Ήδη απ’ το 1985 οι Levins και Lewontin είχαν προειδοποιήσει:
«Η σύγχρονη επιστήμη είναι προϊόν του καπιταλισμού. Η οικονομική θεμελείωση της σύγχρονης επιστήμης είναι η ανάγκη των καπιταλιστών όχι μόνο να επεκταθούν οριζόντια σε νέους τομείς κερδοφορίας, αλλά επίσης να μετασχηματίσουν την παραγωγή, να δημιουργήσουν καινούργια εμπορεύματα, να κάνουν τις μεθόδους παραγωγής πιο κερδοφόρες, και να τα πετύχουν όλα αυτά πριν τους ανταγωνιστές τους. Τα ιδεολογικά θεμέλια της σύγχρονης επιστήμης είναι συμβατά με αυτές τις ανάγκες και, επιπλέον, με την πολιτική φιλοσοφία της αστικής επανάστασης… Η εμπορευματοποίηση της επιστήμης, κατά συνέπεια, δεν είναι μια μεμονωμένη μεταμόρφωση αλλά φυσικό κομμάτι της καπιταλιστικής ανάπτυξης».
Η κρίση στη σύγχρονη βιολογία είναι, λοιπόν, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος – του επιστημολογικού… Η διαπλοκή του κεφαλαίου και των ιδιωτικών συμφερόντων με την επιστημονική έρευνα αυξάνεται σταθερά απ’ την δεκαετία του 1980, σα συνέπεια μιας σειράς νομοθεσιών που επέτρεψαν το πατεντάρισμα του «οτιδήποτε φτιάχνεται από ανθρώπους κάτω απ’ τον ήλιο», νομοθεσιών που τις ακολούθησαν κύματα ιδιωτικοποιήσεων για να προωθηθούν οι πολυεθνικές έρευνες και οι συνεργασίες μεταξύ δημόσιων οργανισμών και ιδιωτικών εταιρειών στη δεκαετία του ’90… Ωστόσο τα περισσότερα λεφτά δεν οδήγησαν σε καλύτερες έρευνες… μάλλον το αντίθετο…
Αυτή ήταν η εισαγωγή ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβρη του 2019 (τελευταίο μήνα της προ covid εποχής και χωρίς να περιμένει τον ερχομό του…) απ’ τον βιοτεχνολόγο Nafis Hasan, του αμερικανικού πανεπιστημίου του Turft, με τίτλο Μαρξισμός και η Κρίση στη Σύγχρονη Βιολογία – στην Journal of Biological Sciences, (vol.3, no 2, pp 40 – 53).
Αντιλαμβάνεται βέβαια η ασταμάτητη μηχανή πως οτιδήποτε αφορά ταυτόχρονα μαρξισμό και κρίσεις δεν είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον… Ούτε εντυπωσιακό όσο, ας πούμε, η δημιουργική λογιστική θανάτου… Εξάλλου ποιοί είναι εκείνοι που αξιοποιούν τον κυρ Κάρολο σήμερα (εκείνοι, πάντως, που καμαρώνουν ότι είναι μαρξιστές σίγουρα όχι!), ε; Απ’ την άλλη μεριά είναι ζόρικο κάποια «αόρατα χέρια» (καθόλου αόρατα!) να πετάνε με τα εκατομμύρια τους υπηκόους του δυτικού καπιταλισμού στο βαθύ λάκο της (επιμέρους) «κρίσης των βιοτεχνολογιών» και της υπέρβασής της, με υγιεινιστικές τρομοεκστρατείες και ακόμα πιο τρομο-«σωτηρίες»….
Κι ωστόσο έτσι συμβαίνει. Σκληρά, άπονα – και εντελώς κρατικο-καπιταλιστικά!
Όποιοι (όσοι υπάρχουν, δηλαδή ελάχιστοι…) έχουν φροντίσει να παρακολουθούν έστω και στοιχειωδώς τόσο την “καπιταλιστική ανάπτυξη” όσο και τις κρισιακές ταλαντώσεις αυτής της ανάπτυξης, βρίσκονται μαζί με όλους τους υπόλοιπους, στον ίδιο λάκο. Στην “κοινή δεξαμενή” των “αρνητών”, που στην πράξη είναι η ταράτσα – κι – απομόνωση των οικοδομημάτων όπου οι μάζες (το μυαλό, η ηθική, τα συναισθήματα, η λογική τους) γίνονται πρώτη ύλη για το λάδωμα των γραναζιών της γενικής καπιταλιστικής κρίσης / αναδιάρθρωσης. Εν προκειμένω του άλματος στις προδιαγραφές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Η διαφορά τους; Ότι καταλαβαίνουν!
Οι αντιδράσεις σ’ αυτήν την συστημική βία είναι υπαρκτές και πολύμορφες! Απέναντι σ’ αυτό το είδος άγριας πρωταρχικής συσσώρευσης του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος έχει εκδηλωθεί μια πρωταρχική απόρριψη, που ούτε συνοχή έχει, ούτε ευστοχία στο μεγαλύτερος μέρος της. Όποιος όμως έχει το κουράγιο να ανατρέξει στην ιστορία θα μάθει πως αυτό δεν είναι τόσο παράξενο· πως δεν συμβαίνει πρώτη φορά· και πως αυτή η άγουρη, ανεπεξέργαστη, συχνά ανορθολογική αντίδραση, που επιτρέπει σε διάφορες “5ες φάλαγγες” του συστήματος να εντείνουν την διάβρωση (οδηγώντας σε παράλυση από άλλους δρόμους) είναι ένα είδος ευρείας και πραγματικής πολιτικής χαρτογραφίας της εποχής, πέρα ακόμα και από τα ζητήματα της υγείας / αρρώστιας.
Ξέρουμε τι συμβαίνει τώρα (θα έπρεπε να το ξέρουν και πολλοί άλλοι). Η σύγχρονη τεχνολογία είναι μυστικοποιημένη / φετιχοποιημένη ενόσω έχει γίνει (και θα γίνει ακόμα εντονότερα) η κυρίαρχη πλευρά της καθημερινής ζωής. Το τεχνολογικό υπόστρωμα του καπιταλισμού γίνεται όλο και πιο πολιτικό, όχι επειδή το υιοθέτησε κάποιο κόμμα αλλά επειδή εξελίσσεται σε πρώτη και τελευταία ανάλυση σαν καθοριστικό ακόμα και για τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής. Είναι πολιτικό ως τεχνικές της εξουσίας.
Οι υποτελείς αντιλαμβάνονται τόσο τις τεχνολογικές εφαρμογές όσο και την υπερ-κωδίκωση που αυτές επιβάλλουν στις κοινωνικές σχέσεις σαν έναν ανεξάρτητο, μυστηριώδη αλλά και “φιλικό” παράγοντα, ένα καλό τζίνι, ανεξάρτητο απ’ τις γενικές καπιταλιστικές τάσεις και εξελίξεις, τις οποίες άλλωστε αγνοούν σαν τέτοιες. Ζουν μέσα στο κοινωνικό εργοστάσιο αλλά δεν έχουν την κριτική του αντίληψη σαν ένα κάτεργο παραγωγής, κατανάλωσης, συναισθημάτων, ηθικών, αισθητικών. Αγνοούν το συνεχές της οργάνωσής του απ’ τα πάνω· νομίζουν (αυτά τα υπερφίαλα Εγώ νομίζουν…) ότι είναι οι αποκλειστικοί ή έστω οι βασικοί πρωταγωνιστές της ζωής τους. Συνεπώς, κάθε “στραβή” ωθεί αυτές τις σε μεγάλο βαθμό παλαιο- και νεο-μικροαστικές μάζες – των – Εγώ στο άλλο άκρο της μυστικοποίησης / φετιχοποίησης, στην αναζήτηση δηλαδή κάποιου παντοδύναμου “σατανικού” σχεδίου ή παράγοντα, του οποίου την “αποκάλυψη” θεωρούν “απελευθερωτική” σαν τέτοια…
Μπροστά σε μια βία που ξεχυλίζει psyop και είναι απροσδόκητη, σε ένα περιβάλλον μακρόχρονης χρεωκοπίας / εγκατάλειψης της εργατικής κριτικής (λόγω και έργω), τι διαφορετικό θα περίμενε κανείς να συμβεί; Ακόμα περισσότερο που οι διάφορων ειδών τερατολόγοι τυγχάνουν ιδιαίτερης δημαγωγικής / καθεστωτικής («αρνητικής»…) προβολής, επειδή τελικά βολεύουν! Μπορεί, για παράδειγμα, μέσα σε μια διαδήλωση κάμποσων δεκάδων χιλιάδων να υπάρχουν 500 ή 1000 φασίστες και 10 πλακάτ που χρεώνουν τις 5G κεραίες για τον covid: αυτά θα είναι που θα υποδειχθούν, που θα προβληθούν μηντιακά, και τίποτα άλλο… Εντελώς τυχαία…
Ενώ ο αιφνιδιασμός της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας την περασμένη άνοιξη ήταν απόλυτος και παραλυτικός / διαλυτικός, κι ενώ τα καθεστωτικά πραξικοπήματα σε μια πρώτη φάση πέτυχαν (δηλαδή επιβλήθηκαν) σχεδόν απόλυτα χωρίς τις μαζικές και εύλογες αρνήσεις που τους αντιστοιχούσαν, σε μεταγενέστερο χρόνο, απ’ το καλοκαίρι και μετά, σ’ όλο τον δυτικό κόσμο, η πανούργα Ιστορική Διαλεκτική γέννησε αυτήν την ανατροπή: ο (συχνά υποχόνδριος) υγιεινισμός των πρωτοκοσμικών που πάνω του καλοπάτησε αρχικά η τρομοεκστρατεία στρέφεται τώρα εναντίον του κύριου σκοπού της, εναντίον των σανεμβολίων! Κι έτσι προκύπτει το από πρώτη ματιά παράδοξο εύρημα των κοινωνικών δειγματοληψιών: ενώ οι πλειοψηφίες εξακολουθούν να αποδέχονται τις απαγορεύσεις που θεμελειώθηκαν στην πρώτη φάση των πραξικοπημάτων, τώρα (αλλά μην πολυφανεί αυτό!) ένα μεγάλο μέρος τους, την στιγμή 0 απ’ την άποψη των βιοτεχνολογικών στόχων που είχαν αυτά τα πραξικοπήματατα, απορρίπτουν την γενετική πειρατεία που λανσάρεται σαν «έξοδος», σαν «σωτήρια» μέσω των σανεμβολίων!
Είναι η ιστορική στιγμή που πρέπει να ξηλωθεί όλη η «αφήγηση» του υγιεινιστικού τρόμου – αυτής της εκβιαστικής «εμπέδωσης» της βιοπολιτικής της κυριαρχίας! Αναδρομικά, πηγαίνοντας προς τα πίσω, και εξηγώντας (μαζί με τα υπόλοιπα) το γιατί στον καπιταλισμό του 21ου αιώνα η κατασκευή μεγαφόβων και μεγα-απειλών είναι (ως τώρα) παιχνιδάκι για τους ψυχολόγους, τους κοινωνιολόγους, τους διαφημιστές και τους μπηχαβιοριστές του Θεάματος – και σε καμμία περίπτωση «απόδειξη» της αλήθειας της όποιας απειλής!! Και προοπτικά, προεκτείνοντας κατ’ αρχήν την εμπειρική γνώση του σκοτεινού σήμερα στο μέλλον, «εκπαιδεύοντας» όσους είναι διατεθειμένοι να ζήσουν πράγματι σ’ αυτόν τον αιώνα πάνω στο τι ακριβώς είναι η καπιταλιστική 4η βιομηχανική επανάσταση και τις καινούργιες νόρμες έχει.
Οι κάθε είδους λακέδες όλων των μαχαραγιάδων θα κτυπιούνται: η εργατική κριτική είναι «ψυχική αρρώστια» θα λένε! Το έχουν ξανακάνει άλλοι όμοιοί τους, στο παρελθόν… Από ένα σημείο και μετά δεν χρειάζεται καν να απαντάμε· χρειάζεται κατ’ αρχήν να τους παρακάμψουμε. Έχουμε τελειώς αντίθετες αναφορές και σκοπούς, είμαστε εχθροί τους – και το εννοούμε!
Όπως το εννοούν κι αυτοί.