Υπάρχουν ακόμα αρκετοί που μέσα στη μακαριότητα της άγνοιάς τους επιμένουν να θεωρούν το ζήτημα των γενετικών σκευασμάτων κατά του κορωνοϊού ως κάτι που δεν «αγγίζεται», ως κάτι πολύ εξειδικευμένο, ως μια τεχνολογία που θα έπρεπε να γίνει αυτονόητα αποδεκτή και ότι ο ταχύς εκφυλισμός των φιλελεύθερων «δημοκρατιών» προς τον ολοκληρωτισμό είναι ένα λίγο – πολύ διαφορετικό ζήτημα. Μοιάζουν να λένε ότι «αν τα εμβόλια ήταν στα χέρια των σοβιέτ, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος ανησυχίας». Πρόκειται ομολογουμένως για μια αρκετά βολική στάση από ψυχολογική άποψη. Αλλά δεν μας ενδιαφέρει η ψυχολογία της εθελοδουλείας εδώ.
Οι παραπάνω πίνακες (κάντε κλικ στην εικόνα) θα ήταν ικανοί να ξυπνήσουν ακόμα κι ελέφαντα από τον λήθαργο. Δείχνουν μια σειρά από μελέτες που έχουν ξεκινήσει ή έχουν ολοκληρωθεί κι έχουν στο επίκεντρό τους την τεχνολογία mRNA. Τι το σημαντικό έχουν, πέρα από την έκτασή τους (και το γεγονός ότι πολλές από αυτές είναι terminated, δηλαδή διακόπηκαν λόγω φονικής αποτυχίας); Δεν αφορούν σε εμβόλια κατά του κορωνοϊού. Οι πρώτοι δύο πίνακες αναφέρονται σε θεραπείες για διάφορες μορφές καρκίνου. Ο τελευταίος σε θεραπείες για άλλες ασθένειες (π.χ. HIV και γρίπη). Οι γενετικές θεραπείες ήρθαν για να μείνουν και φιλοδοξούν να γίνουν βασική τεχνολογία των εμπόρων υγείας στον 21ο αιώνα, μετατρέποντας το σώμα σε εργοστάσιο παραγωγής των τάδε ή δείνα πρωτεϊνών. Ουδείς λόγος ανησυχίας όμως για τους Δον Κιχώτες της επανάστασης. Δεν χρειάζεται να ασχοληθούν. Πάντα θα βρίσκουν πιο εύκολα θέματα να ασχολούνται όσο κάποιοι άλλοι θα απαλλοτριώνουν στα κύτταρά τους.