Η amazon είναι διαβόητη εδώ και χρόνια για τις σκληρές αντεργατικές πρακτικές της και τις συνθήκες κατέργου που επικρατούν στις αποθήκες της. Τελευταίο της κατόρθωμα; Σύμφωνα με ένα εσωτερικό έγγραφο της εταιρείας που διέρρευσε, χρησιμοποιεί αλγορίθμους τεχνητής νοημοσύνης για να αναλύει τα δεδομένα από τις αποθήκες της και να δίνει ένα σκορ σε κάθε παράρτημά της για το κατά πόσον αυτό είναι ευεπίφορο σε συνδικαλιστικές δράσεις. Μία οθόνη απεικονίζει τις αποθήκες σε ένα heat map και οι πιο «επικίνδυνες» από αυτές απεικονίζονται ως πιο «θερμές». Κάθε καλό αφεντικουλίνι ονειρεύεται μια τέτοια εφαρμογή. Και προς θεού, η τεχνητή νοημοσύνη θα χρησιμοποιείται μόνο για την πιο έγκαιρη διάγνωση των καρκίνων και για τη διάσωση του πλανήτη.
Ένα επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η εταιρεία υπολογίζει επίσης και έναν «δείκτη φυλετικής διαφοροποίησης» (diversity index) για κάθε κατάστημα. Και τα αποτελέσματα της ανάλυσής της έδειξαν ότι τα καταστήματα που είχαν υψηλότερο σκορ σε αυτόν τον δείκτη είχαν επίσης και χαμηλότερο σκορ επικινδυνότητας όσον αφορά την πιθανότητα συνδικαλιστικής οργάνωσης. Διάφορες ανοησίες γράφτηκαν για αυτό το εύρημα, όπως ότι η πολυπολιτισμικότητα αποτελεί από μόνη της κάποιο καταχθόνιο εργαλείο των «παγκοσμιοποιητών».
Στην πραγματικότητα, είναι το ακριβώς αντίστροφο που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Ο σκοπός της amazon και της όποιας amazon δεν είναι να προωθήσει κάποια αθώα πολυπολιτισμικότητα, αλλά να πατήσει πάνω στις όποιες υπαρκτές φυλετικές εντάσεις και να τις εμβαθύνει στον μέγιστο βαθμό, χρησιμοποιώντας ως προκάλυμμα διάφορες αερολογίες περί συμπερίληψης και ανεκτικότητας. Όταν ο «αντιρατσιστικός εταιρικός ακτιβισμός» φτάνει σε τέτοιο σημείο ώστε να υπονοεί ότι ο οποιοσδήποτε λευκός κουβαλάει μέσα του ως προπατορικό αμάρτημα τον ρατσισμό (ή, άλλο τυχαίο παράδειγμα, ότι το ισραήλ πρέπει μονίμως να βρίσκεται στη θέση του θύματος), επιφυλάσσοντας για τους μαύρους ή τους λατίνους έναν μόνιμο ρόλο μπαρμπα-Θωμά, τότε δικαιολογημένα εγείρονται κάποιες υποψίες. Υποψίες ότι ο ρατσισμός βγαίνει από τη μία πόρτα απλά για να μπει από τη διπλανή. Ένας ρατσισμός σε έκδοση 2.0, τόσο μα τόσο χρήσιμος, όσο και οι αφελείς που θεωρούν ότι διεξάγουν κάποιον σπουδαίο αγώνα στο όνομα κάποιας «ταυτότητας».