Πριν 20 ή 30 χρόνια οι «μηχανές που σκοτώνουν με δική τους απόφαση» ήταν θέμα επιστημονικής φαντασίας… Πριν 5 χρόνια η πολεμική χρήση των σύνθετων αλγόριθμων (που ονομάζονται «τεχνητή νοημοσύνη»…) ήταν θέμα φιλοσοφικών και ηθικών ενστάσεων και ανησυχιών.
Όχι πια! Η θεοναζί, απαρτχάιντ αεροπορία βομβαρδίζει και σκοτώνει μαζικά στη λωρίδα της Γάζα με βάση τα «πορίσματα» και τις «υποδείξεις» σύνθετων αλγόριθμων. Και στο ουκρανικό πεδίο μάχης ρωσικά και ουκρανικά drones «κτυπάνε» εξοπλισμένα σε σύνθετους αλγόριθμους «αναγνώρισης στόχων». Κι αυτά είναι ήδη γνωστά∙ οι έρευνες για τις μελλοντικές εφαρμογές δεν ανακοινώνονται.
Αλλά δεν πρόκειται μόνο για την «αυτοματοποιημένη» τελική ριπή. Εξίσου σημαντική (από κάποιες απόψεις σημαντικότερη) είναι η προοπτική «αυτοματοποιημένου» ελέγχου του συνόλου των αντιδράσεων-του-εχθρού, μέσα από τον on time σύνθετο συνδυασμό μέσων ψυχολογικού πολέμου, φονικών όπλων, ενεργειών αποπροσανατολισμού, μηχανικής συμπεριφορών, παραπληροφόρησης, κλπ: αυτό που λέγεται συνειδησιακό πεδίο μάχης.
Όσο περισσότερο οι πληθυσμοί «μεταφέρουν-τα-μυαλά» τους καθημερινά στις μηχανές καθημερινής χρήσης∙ όσο περισσότερο ο «μέσος υπήκοος» γίνεται απλά χειριστής «έξυπνων αλγόριθμων», τόσο περισσότερο η μηχανοποίηση / αυτοματοποίηση (τόσο σε καιρούς πολέμου όσο και σε καιρούς ειρήνης) θα νομιμοποιείται και θα επεκτείνεται.
Μη ρωτάτε αν «οι μηχανές θα σκοτώνουν» όταν ήδη (τα αφεντικά τους…) κυριαρχούν!