Στα μέσα του περασμένου Αυγούστου χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες λυκείου διαδήλωναν εξοργισμένοι μπροστά απ’ το υπ.παιδείας της κυβέρνησης της αυτού μεγαλειότητας. Δικαιούται να θεωρηθεί η δεύτερη αυθεντική διαδήλωση εναντίον του «θαυμαστού καινούργιου κόσμου» της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.
Ποιά ήταν η αιτία; Το υπουργείο αποφάσισε να κάνει ένα άλμα στο μέλλον και αντικατέστησε τις τελικές εξετάσεις με τις οποίες οι μαθητές βαθμολογούνται για την εισαγωγή τους στα κολέγια (οι οποίες, λόγω υγιεινιστικών απαγορεύσεων, δεν έγιναν), με αυτόν τον αλγόριθμο: Pkj = (1-rj) Ckj + rj (Ckj + qkj – Pkj)
Σίγουρα φαίνεται και είναι ακατανόητος. Κατανοητά ήταν τα αποτελέσμα αυτής της «αλγοριθμικής αξιολόγησης» που, υποτίθεται, έλαβε υπόψη την απόδοση (στα τεστ) όλης της χρονιάς: το μηχάνημα κατέβασε έως και 40% τον τελικό «βαθμό» για το μεγαλύτερο μέρος των μαθητών. Παράδοξο ή όχι ο αλγόριθμος είχε έντονη ταξική κλήση: «μαχαίρωσε» κυρίως τους μαθητές των πιο πληβειακών περιοχών και σχολείων του ενωμένου βασιλείου…
Αν αυτή η διαδήλωση ήταν η δεύτερη ποιά ήταν η πρώτη; Στις ηπα, όπου 100.000 μαθητές αντίστοιχης ηλικίας διαδήλωσαν τον Ιούλιο, για τον ίδιο λόγο… Ενώ τον Ιούνιο φοιτητές από 12 αμερικανικά πανεπιστήμια είχαν διαδηλώσει εναντίον της εγκατάστασης καμερών με λογισμικό αναγνώρισης προσώπου στα campus – μια σωστή και κλασσική αντι-κατασταλτική διαδήλωση.
Σ’ όλες τις περιπτώσεις τα υπουργεία και οι λοιποί εμπλεκόμενοι υποχώρησαν. Ευχάριστο το ηθικό δίδαγμα, ειδικά όταν βρίσκονται μπροστά μας οι “σωτήριες” εφαρμογές της γενετικής μηχανικής: πρέπει να τους αναγκάσουμε να οπισθοχωρήσουν!