Γράφαμε γι’ αυτό το ρομποτικό άλογο (μοντέλο LS3) πριν ένα χρόνο (cyborg 2, b&g σελ. 59) κοροϊδεύοντας (τι άλλο;) τους αμερικάνους πεζοναύτες που, σε περίπτωση βλάβης, θα έπρεπε να κουβαλάνε όχι μόνο το φορτίο του αλλά και το ρομπότ το ίδιο.
Υπάρχουν νεώτερα (έστω, για τους φίλους της ρομποτικής πανίδας). Ο αμερικανικός στρατός αποφάσισε ότι “δεν του κάνει” το LS3: η αεριοκίνησή του (είπε) κάνει πολύ φασαρία – πως και δεν προσέξαμε την εξάτμιση; Η φασαρία, οπωσδήποτε, δεν έχει να κάνει με τα αυτιά των αμερικάνων πεζοναυτών αλλά με εκείνα των μελλοντικών εχθρών τους: αν είναι να ανεβαίνεις το βουνό φωνάζοντας ότι “έρχεσαι”… άστο καλύτερα. Και το ρομπότ και την επιχείρηση.
Κρίμα. Ήταν “μια καλή προσπάθεια” (και, υποθέτουμε, οι έρευνες και τα δοκιμαστικά στοίχησαν έναν περίδρομο λεφτά – never mind: οι μαλάκες υπήκοοι πληρώνουν). Το θορυβώδες LS3 μπορούσε να κουβαλήσει μέχρι 180 κιλά, και δεχόταν ηχητικές και οπτικές εντολές. Ήταν έργο μιας κοινοπραξίας της Boston Dynamics (μιας εταιρείας κατασκευής ρομπότ που απ’ το 2013 έχει εξαγοραστεί απ’ την google…) και του ερευνητικού βραχίονα του αμερικανικού πενταγώνου, γνωστού σαν defence advances research projects agency (dapra).
Προς στιγμήν η Boston Dynamics προσπάθησε να σώσει το project φτιάχνοντας μια ηλεκτρική εναλλακτική τετράποδη λύση, το μοντέλο “spot”. Παρά τις επτυχημένες δοκιμές του spot τον Σεπτέμβρη του 2015, ούτε γι’ αυτόν ενδιαφέρεται ο αμερικανικός στρατός: μπορεί να κουβαλήσει μόνο 18 κιλά maximum, και (δεν το είπαν έτσι οι καραβανάδες αλλά αυτό εννοούσαν) “κουνάβια δεν θέλουμε”.