Cyborg #31 - 10/2024

µια ακόµα αναδιάρθρωση > Μέσα σε άλλα που εξελίσσονται ταυτόχρονα και συχνά κατακλυσµιαία, η ριζική αναδιάρθρωση της παραγωγής τροφίµων (είτε ως “πρώτες ύλες” είτε ως “τελικά προϊόντα”) διατρέχει διαγώνια την δηµαγωγία. Για κοινωνίες όπως η ελληνική, όπου το φαγητό είναι, υποτίθεται, µια λίγο πολύ παραδοσιακή κατάσταση, αλλά όπου ορισµένες “µεταβατικές” πλευρές αυτής της αναδιάρθρωσης είναι ορατές (απ’ το “έτοιµο φαγητό” ως τις “γκουρµεδιές”) η ριζική αναδιάρθωση της παραγωγής τροφίµων είναι απλά κάτι που περνάει απ’το στοµάχι - τελεία! Ωστόσο (και) σ’ αυτό το πεδίο διασταυρώνονται ευρύτερες ρητορικές και στρατηγικά συµφέροντα, των οποίων τα χαρακτηριστικά θα έπρεπε να περνούν οπωσδήποτε απ’ το µυαλό!

Ας θυµίσουµε επιγραµµατικά: Η διαφήµιση της εντοµοφαγίας ως υγιεινής και πλούσιας σε πρωτεϊνες διατροφής... Η διαφήµιση του εργαστηριακού κρεάτος, επίσης ως υγιεινού, που επιπλέον “προστατεύει” τον πλανήτη... Και η εκκρεµής προς το παρόν (αλλά για πόσο;) έγκριση απ’την ε.ε. των γενικευµένων µεταλλάξεων σε φυτά (προς το παρόν) / πρώτες ύλες τροφίµων...

Οι ρητορικές περιστρέφονται γύρω απ’ την καλλιέργεια των “µεγάλων τρόµων”: του τρόµου της λεγόµενης “κλιµατικής αλλαγής”, του τρόµου της έλλειψης ή των υψηλών τιµών πρώτων υλών τροφίµων (και πάλι εξαιτίας της “κλιµατικής αλλαγής”), του τρόµου της παχυσαρκίας (κατόρθωµα της έως τώρα βιοµηχανίας τροφίµων...), και του τρόµου των επιδηµιών / πανδηµιών από ιούς ζωϊκής προέλευσης.

Αν κάποιος αφαιρέσει απ’ αυτές τις ρητορικές εκείνο που παρουσιάζουν ως σωτηρία (στη συγκεκριµένη περίπτωση διάφορα “νέα τρόφιµα / νέες διατροφικές νόρµες”), και τις µελετήσει απογυµνωµένες απ’ την ηθικολογία / σωτηριολογία τους, δεν θα βρεί τίποτα άλλο από οργανωµένα καπιταλιστικά, απτά και υλικά συµφέροντα.

[διακίνηση...]