Αυτό που δεν πέτυχε η goggle με τα “γυαλιά” της, θα το πετύχει το κινεζικό κράτος – βάζοντας τα γυαλιά στον αμερικανικό “γίγαντα”. Γιατί το να μπορεί να επιτηρεί ο καθένας ον καθένα μέσω των google glasses, δηλαδή τόσο φανερά, ήταν κάτι πρόωρο για τις πρωτοκοσμικές κοινωνικές σχέσεις, όπου πολλοί θέλουν να το κάνουν αλλά όχι να τους το κάνουν.
Αντίθετα, το κινεζικό κράτος αποδεικνύεται πιο πρακτικό. Εξοπλίζει τους μπάτσους του με γυαλιά με μικροκάμερες και δικτυακή σύνδεση με μια βάση δεδομένων. Οι μικροκάμερες μπορούν να φωτογραφίζουν τους όποιους “υπόπτους” και να στέλνουν τις φωτογραφίες τους στα κεντρικά, όπου μέσω λογισμικού “αναγνώρισης προσώπου” το κέντρο ξεσκαρτάρει και ειδοποιεί το πεζό περίπολο για τον ποιον του ενός ή του άλλου.
Η ταχύτητα με την οποία γίνονται αυτές ανταλλαγές πληροφοριών δεν μας είναι γνωστή· αλλά έχουμε εμπιστοσύνη στους κινέζους τεχνολόγους. Σίγουρα θα κάνουν το καλύτερο δυνατό.
Κι έτσι το κινεζικό καθεστώς προσθέτει άλλον έναν τομέα στον οποίο πρωτοπορεί. Δεν είναι μυστικό: πολλοί είναι στον “πρώτο κόσμο”, τεχνοκράτες και ανθρωποδιοικητές, που ζηλεύουν τον ολοκληρωτικό τρόπο με τον οποίο το Πεκίνο αξιοποιεί αλλά και εξελίσσει την “κοινωνική κυβερνητική”…