Είχε μια κάπως χαλαρή μορφή (ήταν άλλωστε δοκιμή…) αλλά αρκετά σφικτή σύλληψη: αν συμπεριφέρεσαι φιλικά-προς-το-περιβάλλον, τότε θα ανταμειφθείς. Το CopenPay δοκιμάστηκε φέτος στην Κοπεγχάγη, και είναι ένα σχέδιο social credit, απ’ αυτά που προκαλούν καχυποψίες (ή και κατάρες) όταν εφαρμόζονται στην κίνα αλλά μάλλον χαρούμενα ξεφωνητά όταν εφαρμόζονται στην πολιτισμένη δύση.
Αφορούσε τουρίστες. Αν μπορούσες να αποδείξεις ότι ως επισκέπτης οι ενέργειες και οι πράξεις σου ήταν «πράσινες» (για παράδειγμα αν χρησιμοποιούσες ποδήλατο ή δημόσια μέσα για τις μετακινήσεις σου∙ αν δούλευες εθελοντικά σ’ έναν urban κήπο ή στον καθαρισμό της θάλασσας στο λιμάνι…) θα είχες διάφορες ανταμοιβές: ελεύθερη είσοδο σε αξιοθέατα, δωρεάν γεύματα, κλπ. Ένας χάρτης της πόλης έδειχνε τις 24 επιλογές που ήταν διαθέσιμες· τις προδιαγραφές της κάθε φορά «φιλικής προς το κλίμα» συμπεριφοράς· και το είδος των ανταμοιβών.
Το πρόγραμμα δεν ήταν υποχρεωτικό. Η δανέζικη κυβέρνηση δήλωσε ότι θα μελετήσει τα αποτελέσματα και θα επανέλθει του χρόνου. Αλλά ισχύει κι εδώ ότι «δεν υπάρχουν δωρεάν γεύματα» στον καπιταλισμό!! Ο μπηχεβιορισμός που καθοδηγεί τέτοια σχέδια βρίσκεται στην εξουσία. Κι αυτό σημαίνει πως όταν ο «καλός (με βάση τις εγκεκριμένες προδιαγραφές) ανταμοίβεται» ο «κακός» τιμωρείται.
Να μην είμαστε λοιπόν «πράσινοι»; Να είμαστε αξιοπρεπείς και με σεβασμό σε ανθρώπους και περιβάλλοντα – αλλά χωρίς δωροδοκίες! Χωρίς καταγραφές!!! Και με ξεκάθαρους ταξικά εχθρούς!
Ενοχλεί; Ναι…