Έχει διαφημιστεί ως το “ελιξήριο της ζωής” για την γενετική μηχανική. Προβάλλεται ως το “απόλυτο χειρουργείο” σε κλίμακα κυττάρων. Είναι η θρυλική μέθοδος κοπτοραπτικής CRISPR/CaS9, και διάφορες “βελτιώσεις” της.
Για όσους / όσες αγνοούν ακόμα, πρόκειται για μέθοδο επεξεργασίας γονιδίων, μέσω της κοπής και της αντικατάστασης κομματιών του DNA που θεωρούνται υπεύθυνα για διάφορες (“γονιδιακές”) αρρώστιες – με την χρήση ενός ενζύμου, που λειτουργεί ως “μοδίστρα”. Η CRISPR βρίσκεται πλέον παντού: σε “γονιδιακές θεραπείες” (για ανθρώπους) έως σε μεθοδευμένες μεταλλάξεις ζώων, φυτών – του οτιδήποτε μπορεί να πουληθεί.
Κι όμως: οι μελέτες και οι έρευνες που αποδεικνύουν ότι αυτό το “πείραγμα” των γενετικών κωδίκων δημιουργεί περισσότερα (έως πολύ περισσότερα) προβλήματα απ’ όσα υποτίθεται ό,τι λύνει προστίθενται συνέχεια η μία στην άλλη… Κάπου στα σκοτεινά, κάπου μακριά απ’ την δημαγωγία, που πληρωμένη απ’ τις “εταιρείες σωτηρίας” εξακολουθούν να βομβαρδίζουν τους αιχμάλωτους υπηκόους με “επιτυχίες”.
Η τελευταία τέτοια έρευνα δημοσιοποιήθηκε απ’ το “Πρόγραμμα Κλινικής Έρευνας Immugene” του πανεπιστημίου της Ζυρίχης. Η ερευνητική ομάδα δοκίμασε την “μητρική” CRISPR/CAS9 και τις τρέχουσες “βελτιώσεις” στην περίπτωση του γονιδίου που θεωρείται υπεύθυνο για την χρόνια κοκκιωματική νόσο, μια ιδιαίτερα σπάνια αρρώστια, που αδυνατίζει το ανοσοποιητικό. Αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι η γενετική επέμβαση / διόρθωση οδηγούσε σε καταστροφή μεγάλου τμήματος του DNA, που έφτανε σε εκατομμύρια βάσεις και την απώλεια πολλών γονιδίων (σε μια περίπτωση 17). Μία απ’ τις συνέπειες μιας τέτοιας καταστροφής θα μπορούσε να είναι η πρόκληση λευχαιμίας.
Κάποιος θα ήλπιζε πως αν κάτι αποδεικνύεται προβληματικό ως καταστροφικό αποσύρεται. Η χρήση του σταματάει. Όχι πια! Η διαφορά ανάμεσα στην ιδεώδη τεχνοεπιστήμη και την υπαρκτή είναι τεράστια. Λέγεται κεφάλαιο από οικονομική και ιδεολογική άποψη: αν οι πληγές μπορούν να πουληθούν ως σωτηρία, αυτό ακριβώς θα γίνει…