Ο Malcolm Gladwell είναι καναδός συγγραφέας, περισσότερο γνωστός για το δημοφιλές του podcast υπό τον τίτλο Revisionist History. Μορφωμένος, με το είδος της μόρφωσης που θα περίμενες από κάποιον που έγραφε για χρόνια στο περιοδικό New Yorker, επαρκώς εκλεπτυσμένος, με εκείνο το είδος της διάχυτης αλλά όχι απαραίτητα εμβριθούς καλλιέργειας, με όλα τα σωστά ευαίσθητα σημεία και αρκετά μετρημένος ώστε να είναι καθολικά αποδεκτός (ειδικά εφόσον διατηρεί και τη χριστιανική του πίστη), αποτελεί σχεδόν χαρακτηρολογικό ιδεότυπο του μετριόφρονα, προοδευτικού διανοούμενου.
Είναι ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά του που κάνουν την παρείσφρηση ολοκληρωτικών στοιχείων στον λόγο του εντυπωσιακή, προφανώς χωρίς καν ο ίδιος να ενοχλείται. Σε μια από τις τελευταίες του εκπομπές, με τίτλο The dog will see you now (26/8/2021), καταπιάνεται με το θέμα της υπερ-ανεπτυγμένης αίσθησης της όσφρησης των σκυλιών και με το πώς αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί με υψηλή ακρίβεια ακόμα και για ιατρικές διαγνώσεις. Αναπόφευκτα, η συζήτηση καταλήγει και στο ερώτημα για το αν οι σκύλοι μπορούν να μυρίσουν και να εντοπίσουν κάποιον που είναι μολυσμένος με τον κορωνοϊό. Η απάντηση που δίνει ο ειδικός είναι φυσικά καταφατική.
Από αυτό το σημείο και μετά, ο οικοδεσπότης επιδίδεται σε ένα παραληρηματικό κρεσέντο κορωνο-υστερίας, φαντασιωνόμενος σκυλιά στα σχολεία να μυρίζουν τους μαθητές και να απομονώνουν τα κρούσματα ή ακόμα και να κυκλοφορούν στους δρόμους, έχοντας βγει παγανιά προς άγρα υπερ-μεταδοτών του κορωνοϊού. Δυστυχώς, όπως ο ίδιος καταλήγει, δεν διαθέτουμε αρκετά εκπαιδευμένα σκυλιά για κάτι τέτοιο.
Το πιο τρομακτικό; Οι λεπτομέρειες όλης αυτής της φαντασίωσης παρατίθενται με τον πιο φυσιολογικό τόνο, χωρίς την παραμικρή υποψία φρίκης, χωρίς ο Gladwell να φαίνεται να διανοείται καν τις δυστοπικές διαστάσεις ενός τέτοιου σεναρίου. Όταν ο ψυχο-διανοητικός εκφυλισμός έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε η κοινωνική βαρβαρότητα να έχει γίνει δεύτερη φύση ακόμα και σε κατά τ’ άλλα «προοδευτικά» υποκείμενα, αυτό σημαίνει ότι η βαρβαρότητα είναι ήδη εδώ, ακόμα κι αν προς το παρόν δείχνει απλώς το σαλεμένο βλέμμα της και όχι τα αιματοβαμμένα δόντια της.