Στις αρχές της χρονιάς η μεταμόσχευση καρδιάς γουρουνιού σε άνθρωπο προβλήθηκε (και πανηγυρίστηκε απ’ τους ignorants και τους ηλίθιους) σαν ένα ακόμα τεχνο-επιστημονικό θαύμα. Δύο μήνες αργότερα ο λήπτης (David Bennett), με ιστορικό βαριάς καρδιοπάθειας, πέθαινε – και η αιτία βρισκόταν στο μόσχευμα.
Κατ’ αρχήν για να παραχθεί η “κατάλληλη” καρδιά, τα γουρούνια της βιοτεχνολογικής εταιρείας Revivicor, είχαν υποστεί τουλάχιστον μια δεκάδα γενετικών μεταλλάξεων. Κάποιες αφορούσαν την αφαίρεση απ’ το DNA τους των γονιδίων που θα μπορούσαν να επιταχύνουν την απόρριψη του μοσχεύματος απ’ τον λήπτη. Άλλες αφορούσαν την προσθήκη (πάντα στο DNA τους) ανθρώπινων γονιδίων που θα μπορούσαν να διευκολύνουν την αποδοχή του μοσχεύματος.
Επιπλέον, όπως συμβαίνει ακόμα και στις μεταμοσχεύσεις από άνθρωπο σε άνθρωπο, ο λήπτης είχε υποστεί καταστολή του ανοσοποιητικού του συστήματος, ώστε να μην αντιδράσει στο ξένο σώμα. Εν τέλει ο Bennett πέθανε εξαιτίας μόλυνσης από έναν γουρουνίσιο ιό, τον porcine cytomegalovirus, που μεταφέρθηκε στο σώμα του μαζί με την καρδιά… Υπό κανονικές συνθήκες αυτός ο ιός δεν προσβάλει τους ανθρώπους. Αλλά υπό συνθήκες καταστολής του ανοσοποιητικού (αποδείχθηκε ότι) μολύνει…
Παρά τις θριαμβολογίες της αρχικής επιτυχίας της μεταμόσχευσης, υπάρχουν πολλοί και σοβαροί γιατροί που ανησυχούν ότι οι ξενομεταμοσχεύσεις θα προκαλέσουν νέες αρρώστιες στο είδος μας. Φυσικά απαγορεύτηκε να ακουστούν οι γνώμες τους – αλλά η μόλυνση απ’ τον porcine cytomegalovirus αποδεικνύει ότι έχουν δίκιο. Μπορεί να αποστειρωθεί ένα τέτοιο όργανο; Η Revivicor είχε υποστηρίξει ότι το μόσχευμά της ήταν free of viruses, αλλά αυτό μάλλον σαν εμπορική τακτική πρέπει να θεωρηθεί, παρά σαν κάτι που μπορεί να θεωρείται ρεαλιστικό.
Συνεπώς; Οι μεταλλάξεις των καλλιεργούμενων ζώων (και φυτών) θα συνεχιστούν, αλλά όχι ακόμα για παραγωγή ανθρώπινων ανταλλακτικών…