Ο ντόρος έγινε όταν η αγγλική τράπεζα Coutts «πάγωσε» τον λογαριασμό του φασιστόμουτρου Nigel Farage, χωρίς ειδοποίηση και χωρίς εξηγήσεις. Ωστόσο η πρακτική έχει ηλικία τουλάχιστον 10 χρόνων (στην αγγλία). Και στόχους καταθέτες χωρίς δυνατές άκρες στην οργανωμένη δημαγωγία. Όπως το Interpal, ένας απ’ τους πιο αξιόπιστους ανθρωπιστικούς οργανισμούς στην αγγλία, που παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια στους παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης και της λωρίδας της Γάζα. Ή η Palestinian Solidarity Foundation, ένα μετωπικό σχήμα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Ή άλλοι πολιτικοποιημένοι μουσουλμάνοι.
Οι τράπεζες κρύβονται πίσω από κρατικές νομοθεσίες «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», «καταπολέμησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας», και άλλα παρόμοια. Κρίνουν όμως ποιος είναι «τρομοκράτης» και ποιος όχι, ποιος είναι «αντισημίτης» και ποιος όχι (και άλλα παρόμοια) και δρουν ανάλογα χωρίς δικαστικές αποφάσεις, χωρίς προειδοποιήσεις, χωρίς καν εκ των υστέρων εξηγήσεις. Απλά «παγώνουν» επ’ αόριστο τους λογαριασμούς, ουσιαστικά δηλαδή κάνουν άτυπες κατασχέσεις.
Αυτά συμβαίνουν αφού πρώτα η χρήση τραπεζικού λογαριασμού (αντί για πορτοφόλι…) τείνει να γίνει καθολική έως υποχρεωτική∙ σε πολλά δυτικά κράτη αυτό έχει συμβεί ήδη. Πατώντας πάνω σ’ αυτό οι κατά τα άλλα ιδιωτικές επιχειρήσεις (τράπεζες) γίνονται τμήμα των μηχανισμών δημόσιας τάξης, παγιδεύοντας οικονομικά ως το σημείο της εξόντωσης όσους κρίνονται «ασύμβατοι» – χωρίς ωστόσο να έχουν κατηγορηθεί ποτέ ή/και να έχουν καταδικαστεί για «παράβαση των νόμων». Θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για μετατόπιση των ουσιαστικών συνταγμάτων (δηλαδή των πραγματικών σχέσεων εξουσίας) κάτω απ’ την επιφάνεια των τυπικών συνταγμάτων (δηλαδή της τυπικής νομοθεσίας).
Χάρη σ’ αυτή την «απελευθέρωση της τιμωρίας» απ’ τις τυπικές δεσμεύσεις, τον Φλεβάρη του 2022 η καναδική κυβέρνηση «πάγωσε» τους λογαριασμούς των νταλικέρηδων που συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες κατά του υποχρεωτικού πλατφορμιασμού τους, όπως και των συμπαραστατών που μπόρεσε να ταυτοποιήσει μέσω face recognition αλγορίθμων – χωρίς να τους κατηγορήσει ωστόσο θεσμικά για κάτι τυπικά παράνομο. Ανάλογα, στη διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, περιφερειακές κυβερνήσεις στην αυστραλία, «πάγωναν» τους συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς ηλικιωμένων που αρνούνταν να πλατφορμιαστούν…
Αυτά σημαίνουν ότι το χρήμα παύει να είναι ιδιοκτησία εκείνου που το έχει∙ συστημικοί παράγοντες (κρατικοί μηχανισμοί, τράπεζες) γίνονται «συνιδιοκτήτες», επιτρέποντας την χρήση του στον καθένα μόνο υπό όρους. Προϊδεάζουν μήπως αυτά το τι θα συμβεί αν και όποτε επιβληθεί η χρήση των ψηφιακών νομισμάτων;