Η λεγόμενη “απελευθέρωση” των γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών, βαφτισμένων τώρα “νέες γονιδιωματικές τεχνικές”, είναι σε εξέλιξη… Και μία απ’ τις βασικές αναίδειες των υποστηρικτών της είναι η νόθευση της έννοιας (και της πραγματικότητας) του φυσικού. Είτε είναι φυτό, είτε (σύντομα) ζώο. “Φυσικό” υπό τη νέα ορολογία (“new speak”) θα θεωρείται οποιοδήποτε είδος έχει στο DNA του έως 20 μεταλλάξεις (genetic modifications στο πρωτότυπο)…
Τι όμως θεωρείται “μετάλλαξη” πια; Σύμφωνα με την υπό “διαπραγμάτευση” νομοθεσία, genetic modification (μετάλλαξη) είναι η αντικατάσταση ή η εισαγωγή όχι περισσότερων από 20 νουκλεοτιδίων. 20 νουκλεοτίδια ανά μετάλλαξη Χ 20 μεταλλάξεις, ούτε λίγο ούτε πολύ 400 νουκλεοτίδια!… Επιπλέον, η διαγραφή οποιουδήποτε αριθμού νουκλεοτιδίων θεωρείται σαν μόνο μία απ’ αυτές τις (έως 20) μεταλλάξεις…
Υπ’ αυτές τις συνθήκες (και αυτήν τη νομοθεσία) ακόμα και η αλλαγή του 1/3 ή και του 1/2 του γενετικού υλικού ενός φυτού θα το κάνει … “φυσικό”! Και δεν τελειώνει εκεί η ανακατασκευή. Κάθε γενετιστής θα έχει στη διάθεσή του μια “δεξαμενή γονιδίων” απ’ όπου θα μπορεί να διαλέγει τα γενετικά “ανταλλακτικά” με τα οποία τα μεταλλάσει τον ένα ή τον άλλο φυτικό οργανισμό.
Τι θα περιέχει η gene pool; Τα γονίδια του υπό μετάλλαξη οργανισμού, και τα γονίδια οποιουδήποτε άλλου θεωρείται “συγγενικός”. Αν, τώρα, στον φυτικό οργανισμό Α1 γίνουν 20 μεταλλάξεις (αντικατάσταση ή εισαγωγή έως 400 νουκλεοτιδίων) συν την διαγραφή οποιουδήποτε αριθμού άλλων, αυτός ο φυτικός οργανισμός Α1, ως “φυσικός”, θα έχει την δική του θέση στην “δεξαμενή γονιδίων”. Έτσι ώστε στον φυτικό οργανισμό Α2 θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο μεταλλαγμενος Α1 – αφού θα θωρείται “συγγενικός”…
Αυτή η συγκεκριμένη “απελευθέρωση” είναι, κυριολεκτικά, η απόλυτη ασυδοσία των γενετιστών, σ’ έναν δρόμο στον οποίο δεν θα υπάρχει γυρισμός…