Γενετική βελτίωση

Όσοι / όσες ενδιαφέρονται να στοχαστούν για τους “ηθικούς κινδύνους” της 3ης και της 4ης βιομηχανικής / τεχνολογικής επανάστασης (και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, είτε “ειδικοί” είτε όχι) ας συνεχίσουν: είναι μάλλον απίθανο να προλάβουν οτιδήποτε. Αν υπάρξουν ποτέ πρακτικοί και αποτελεσματικοί περιορισμοί, θα είναι εκ των υστέρων.

Έχουμε γράψει για την λυδία λίθο της γενετικής μηχανικής, την crispr/cas9 (cyborg νο8). Με όπλο αυτήν, μια ομάδα αποτελούμενη από τεχνοεπιστήμονες του πανεπιστημίου του Oregon, του ινστιτούτου του Salk και του ινστιτούτου βασικών επιστημών της νότιας κορέας, ανακοίνωσε μέσω της επιθεώρησης Nature, τον περασμένο Ιούλη, ότι αφαίρεσε από ανθρώπινα εμβρυικά κύτταρα το γονίδιο που (κατά τους βιοτεχνολόγους) ευθύνεται για την υπερτροπική μυοκαρδιοπάθεια. Πρόκειται για μια πάθηση που εμφανίζεται σε ένα ποσοστό 2 επί τοις χιλίοις, και μπορεί να οδηγήσει σε ξαφνική ανακοπή. Όσο για την υπευθυνότητα του συγκεκριμένου γονιδίου; Είναι θέμα φανατισμού των οπαδών του γενετικού ντετερμινισμού…

Σε κάθε περίπτωση οι γενετικοί κοπτοράπτες ανακοίνωσαν ότι η αφαίρεση του “κακού γονιδίου” ήταν πετυχημένη κατά 72%, και ότι αφησαν τα εμβρυϊκά κύτταρα να αναπτυχτούν για πέντε ημέρες πριν ολοκληρώσουν το πείραμα. Θεώρησαν ότι πολλαπλασιάζονταν κανονικά.

Όμως δεν είναι ζήτημα “ηθικών απειλών” – παρότι η γενετική τροποποίηση εμβίων είναι γεμάτη τέτοιες. Είναι, ακόμα, θέμα κοινής λογικής. Η στοχοποίηση γονιδίων σαν υπεύθυνων για το α ή το β είναι απλά μια ιδέα / θεωρία· και μάλιστα μια θεωρία που βάλλεται συστηματικά από άλλες τάσεις των βιοτεχνολογιών. Στην πραγματικότητα κανείς δεν ξέρει πως δουλεύει το dna· και θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να υπάρξει μη αμφισβητούμενη (και κυρίως: όχι στατιστική…) γνώση· αν υπάρξει ποτέ. Εν τέλει, τίποτα δεν εξασφαλίζεται με τον “κανονικό πολλαπλασιασμό των εμβρυϊκών κυττάρων”: το σε τι ον θα οδηγήσουν είναι άγνωστο.
Σωστά… Αλλά με την διαφήμιση, τις χρηματοδοτήσεις και το “επιστημονικό κύρος” του τάδε ή του δείνα πρωτοπόρου δεν τα βάζει κανείς. Έτσι δεν είναι;

bytes & genes | cyborg #10 – 10/2017