Ζήτω το γίγνεσθαι της πλαστοποίησης!

Είτε σας αρέσει αυτό το είδος pop είτε όχι, το γεγονός είναι σημαντικό από μόνο του: οι γνωστοί σουηδοί ABBA επανεμφανίστηκαν live – όπως “τότε”! – στο Λονδίνο. Πριν μερικούς μήνες. Νεώτατοι, σα να μην πέρασε μια μέρα.

Φυσικά ήταν avatars. Ομοιώματα φωτός. Αλλά έχει μεγάλη σημασία; Αγγίζει κανείς τους stars; Όλοι τους βιντεοσκοπούν πια.

Δεν ήταν ολογράμματα – η σχετική τεχνολογία, που δοκιμάστηκε με την Μαρία Κάλας (! ναι, αναστήθηκε για λίγο…), κρίθηκε ότι θέλει ακόμα δουλειά. Αντί γι’ αυτό τα avatars (ή, για την περίσταση, τα abba-tars) ήταν διδιάστατα ομοιώματα, που προβλήθηκαν σε μια τεράστια οθόνη, με διάφορους φωτισμούς και εφφέ που δημιουργούσαν την ψευδαίσθηση τριών διαστάσεων.

Για να γίνει αυτή η παραγωγή (που ξεκίνησε πριν χρόνια) χρειάστηκε, μεταξύ άλλων, τα γερασμένα μέλη του συγκροτήματος να κινούνται κάποιες ώρες την ημέρα επί σχεδόν 1,5 μήνες φορώντας ολόσωμες φόρμες με αισθητήρες κίνησης μέσα σ’ ένα δάσος από 160 ειδικές κάμερες. Μετά ανέλαβαν οι κομπιουτεράδες.

Το ενδιαφέρον στο θέμα δεν είναι όμως μόνο η παραγωγή. Είναι και η κατανάλωση. Σύμφωνα με τους οργανωτές το κοινό χάρηκε, διασκέδασε, συγκινήθηκε. Δεν θα περίμενε κανείς κάτι άλλο απ’ τους οργανωτές· αλλά μήπως οι ψευδαισθήσεις είναι όντως διασκεδαστικές, σ’ αυτή τη φάση ακόμα περισσότερο αν είναι επώνυμες;

Μην πείτε μπα, αποκλείεται! Μην το πείτε…

bytes & genes | cyborg #25 – 10/2022