Από το 2019 η αμερικανική νομοθεσία επιτρέπει στις ασφαλιστικές εταιρείες να κάνουν διαβαθμίσεις στα ασφάλιστρα ανάλογα με τα δεδομένα που μαζεύουν για τους πελάτες τους απ’ τις αναρτήσεις τους στα social media. “Είναι μια απλή αναβάθμιση” λένε κρατικά και επιχειρηματικά στελέχη “εκείνου που έτσι κι αλλιώς συμβαίνει όταν κάνεις μια ιδιωτική ασφάλιση ζωής: θα ερωτηθείς για τις συνήθειές σου. Άλλους κινδύνους – για την ασφαλιστική – έχει το χόμπυ της αναρρίχησης, και άλλους το χόμπυ του καναπέ”.
Σωστά… Αλλά πλέον κανείς δεν θα μπορεί να ξεγελάσει την ασφαλιστική του παριστάνοντας τον φλώρο! Μια φωτογραφία με τσιγάρο και ποτό σε μπιτσόμπαρο (πόσες τέτοιες selfies δεν πλέουν στον κυβερνοχώρο;) κι αμέσως οι “κακές συνήθειες” τίθενται υπόψη των αρμοδίων.
Οι τρεις, τέσσερεις νεοφιλελεύθερες δεκαετίες του δόγματος “ο πελάτης έχει πάντα δίκιο” τέλειωσαν! Τώρα δίκιο έχουν μόνο οι εταιρείες. Είναι το δικό τους, ολοδικό τους δίκιο: το φτιάχνουν, το επιβάλλουν. Και σ’ όποιον αρέσει…
(Στο κάτω κάτω “το δίκιο του πελάτη” ήταν ένα πολιτικό μέσο για τον έλεγχο της εργασίας, ειδικά στις υπηρεσίες. Τώρα που αυτός ο έλεγχος μπορεί να γίνεται μηχανικά, δεν χρειάζεται τέτοιο “δίκιο”… Τώρα ελέγχεται και ο πελάτης…)