Ο Μεγάλος Επιταχυντής Ανδρονίων του CERN (ευρωπαϊκός οργανισμός για την πυρηνική έρευνα) είναι ένα κυριολεκτικά φαραωνικό σχέδιο ερευνών για λογαριασμό (κατ’ αρχήν) της σωματιδιακής φυσικής. Πρόκειται για ένα “αδιάλλακτο πείραμα”, αδιάλλακτο απ’ την άποψη του κόστους του, και άρα των κοινωνικών πόρων που απορροφά – προφανώς μέσω των κρατών, και χωρίς κανέναν κοινωνικό έλεγχο σκοπιμότητας.
Κάθε επιστήμονας που σέβεται τον εαυτό του θα υποστηρίζε ότι δεν είναι δυνατόν να ρωτιέται η (μυθική) “κοινωνία” για ζητήματα που αφορούν την επιστημονική εξέλιξη, τις έρευνες, τα πειράματα, και όλα τα υπόλοιπα. Γιατί η (μυθική) “κοινωνία” δεν ξέρει, δεν μπορεί να κρίνει. Ουσιαστικά αυτές οι “κοινωνίες” είναι κατάλληλες μόνο για να πληρώνουν· χωρίς αδιάκριτες ερωτήσεις, χωρίς αμφισβητήσεις, χωρίς ελέγχους σκοπιμότητας. Οτιδήποτε διαφορετικό (θα έλεγε κάθε επιστήμονας που σέβεται στον εαυτό του ) είναι τροχοπέδη την επιστημονική πρόοδο.
Όμως ακόμα κι αν, χάρη της συζήτησης, θεωρούσε κανείς μια τέτοια προσέγγιση βάσιμη (κι αν όχι για άλλους λόγους σίγουρα επειδή αυτή η “κοινωνία” δεν υπάρχει σαν εναιίο υποκείμενο) , δεν μπορεί να κρυφτεί ο ουσιαστικός “μυστικισμός” που καλλιεργούν συστηματικά οι ίδιοι οι επιστήμονες. Για να έχουν απ’ την μια τους οικονομικούς πόρους που χρειάζονται, στην ποσότητα που χρειάζονται, και απ’ την άλλη για να μην δίνουν λογαριασμό σε κανέναν έξω απ’ τους εαυτούς τους. Είναι αδύνατο να βρούμε οτιδήποτε απελευθερωτικό σ’ αυτό το κόλπο.
Μπορείτε να μας βοηθήσετε;