Υπάρχει περίπτωση οι φαρμακευτικές εταιρείες να έχουν συμφέροντα, τα οποία υπερασπίζονται με κάθε τρόπο, παραβιάζοντας τους κανονισμούς του “υγιούς οικονομικού ανταγωνισμού”, της αμερόληπτης σχέσης τους με τον ιατρικό κλάδο, αλλά και της ίδιας της ανθρώπινης υγείας; Η φαρμακοβιομηχανία ως οργανικό κομμάτι της δυτικού τύπου κοινωνικής οργάνωσης, είναι μια ακόμα καπιταλιστική επιχείρηση ή ένας ανθρωπιστικός οργανισμός; Μήπως είναι ένας συνδυασμός των δύο και προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα κέρδη και το ανθρωπιστικό της έργο; Το ότι χρειάζεται να ξανα-ανακαλύψουμε τον ρόλο που παίζουν οι φαρμακευτικές εταιρείες στην διευθέτηση της υγείας (από τον ορισμό και την κρισιμότητα των ασθενειών, μέχρι την έγκριση …
Εισαγωγή στην βιοασφάλεια
Μετά τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους, στις 11 Σεπτέμβρη 2001, ο κόσμος μπήκε σε μια “νέα κανονικότητα”. Με αφορμή αυτές τις επιθέσεις εγκαταστάθηκαν νέες πρακτικές και τεχνολογίες επιτήρησης και καταστολής σε όλο το φάσμα του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου, που ακύρωσαν τις μέχρι τότε δεδομένες πολιτικές ελευθερίες. Ο “πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία” επέβαλλε την έκτακτη επιστράτευση στους σκοπούς της διαχείρισης της “ισλαμικής απειλής”, η οποία (έκτακτη επιστράτευση/ανάγκη) στην συνέχεια μονιμοποιήθηκε. Πάντα στο όνομα της “ελευθερίας”… Έτσι και τώρα, η μέση αντίληψη ερμηνεύει τα όσα συμβαίνουν αυτόν τον καιρό ως μια (καλή ή κακή) διαχείριση μιας υγειονομικής κρίσης – τελεία. Σαν …
Η εξέλιξη της επιδημίας
Οι σωτήρες μας (και οι φίλοι της καραντίνας), λένε πως χάρη στα μέτρα αποφύγαμε τα χειρότερα. Και ότι τώρα υπάρχει ανάγκη για νέα μέτρα και καραντίνες. Η συζήτηση για την πιστή τήρησή τους και τους ανεύθυνους είναι ένα καθημερινο “βουητό”. Ποιά είναι όμως η σχέση ανάμεσα στα μέτρα και την εξέλιξη της πανδημίας; Μια προσέγγιση αυτής της σχέσης ήταν το αντικείμενο της έρευνας του Jean Francois Toussaint, που παρουσιάζεται στο παραπάνω βίντεο. Ο Jean Francois Toussaint είναι γάλλος γιατρός, καθηγητής με έδρα στο Πανεπιστήμιο Paris – Descartes του Παρισιού και διευθυντής ενός δημόσιου οργανισμού, του IRMES (Ινστιτούτο Βιοϊατρικής Έρευνας και …
Τα παιχνίδια της επιστήμης
Θα μπορούσε η έρευνα για το πολυ-πόθητο εμβόλιο να περιλαμβάνει και βιντεοπαιχνίδια, σαν αυτά που παίζονται στο κινητό για να περνάει η ώρα; Από ό,τι φαίνεται, ναι· μάλιστα, αποτελούν και ένα κρίσιμο στοιχείο της ιδεολογίας που περιβάλλει αυτή την έρευνα – και την επιστήμη γενικά. Αυτό της “επιστήμης των πολιτών”. Το παραπάνω σποτ είναι μια πολεμική παρουσίαση του βιντεοπαιχνιδιού eterna.
Ω τι κόσμος!
Σε καμμία περίπτωση δεν θα πρoτείναμε σε κανέναν … netflix! Ή οτιδήποτε παρόμοιο. (Κανά βιβλίο ναι…) Αλλά με αφορμή το ντοκυμαντέρ «the social dilemma», όπου διάφορα «μετανοιωμένα» στελέχη / εφευρέτες εφαρμογών και τεχνολογιών που έχουν αποδειχθεί τεράστιες εμπορικές επιτυχίες και πολιτιστικοί / διανοητικοί / ηθικοί τυφώνες (σχετικά με τα antisocial media) γίνονται κατήγοροι των ίδιων τους των έργων, σκεφτείτε αυτό: θα εμπιστευόσασταν ποτέ έναν φετιχιστή (της τεχνολογίας, της θρησκείας, του εμπορεύματος) ακόμα κι αν με κάθε ειλικρίνεια ήθελε να σας απελευθερώσει από έναν φετιχισμό;
Κατασκευές πραγματικοτήτων
Πόσο εύκολο είναι να φτιάξει ο καθένας μια δική του πραγματικότητα; Όσο εύκολο κι αν ήταν στο παρελθόν, οι δυνατότητες που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης το κάνουν ακόμα ευκολότερο – και πιο “διασκεδαστικό”. Καθώς τα μέσα αλλάζουν και εξελίσσονται, ο σκοπός παραμένει ο ίδιος· η δημιουργία και διατήρηση ιδεολογιών.
Η εργασία είναι ο στόχος.
Τα μέτρα που πάρθηκαν (και θα παρθούν) με αφορμή την πανδημία έχουν τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομία γενικά και την αγορά εργασίας ειδικότερα. Η ρητορική λέει ότι για να σωθούν ζωές, πρέπει να θυσιαστεί η οικονομία. “Η ανθρώπινη ζωή πάνω από τα κέρδη!” είναι το σύνθημα· και προβληματισμοί για το αν τα κράτη έχουν αντι-καπιταλιστικές τάσεις, προκειμένου να μας προστατεύσουν, εκδηλώνονται στα καφενεία των φίλων της εργατικής τάξης.
Neuralink
Εσείς μπορεί άνετα να έχετε μείνει περίπου έναν αιώνα πίσω. Κι αυτός σίγουρα δεν είναι πετυχημένος επιχειρηματίας, αλλά έτσι θεωρείται (οι παράλληλες πραγματικότητες βλέπετε!). Θαυμάσια στέκεται σαν «πλυντήριο» και σαν promoter. Στην πράξη ο αιώνας που πιθανόν έχετε χάσει χρειάζεται τέτοιους ανθρώπους: «οραματιστές». Ο άνθρωπος, λοιπόν, που λάνσαρε πρώτος το ηλεκτρικό αυτοκίνητο κάνοντάς το hype χωρίς να έχει πουλήσει ούτε ένα (τότε), άνοιξε όμως τον δρόμο και την αγορά για τις κανονικές αυτοκινητοβιομηχανίες· ο άνθρωπος που επιλέχτηκε σαν μπροστινός για την ιδιωτικοποίηση των αποστολών έξω απ’ την γήινη ατμόσφαιρα ανοίγοντας τον δρόμο στον virus free extraterrestrial τουρισμό, ο Elon Reeve …
Το μονοπώλιο της αλήθειας
Είναι συνηθισμένο στους λεγόμενους «επιστημονικούς κύκλους» όταν μια άποψη διαθέτει επιρροή στην πλειοψηφία (μια επιρροή που ποτέ δεν είναι αυθόρμητη αλλά πάντα κτίζεται μέσα στους ‘επιστημονικούς θεσμούς’) να αυτο-θεωρείται σαν η μόνη και γνήσια αλήθεια. Και τα μέλη αυτής της ηγεμονικής τάσης, είτε πρόκειται για την ιατρική, είτε πρόκειται για την φυσική, είτε πρόκειται για την κοινωνιολογία, είτε για την σεισμολογία, να αντιμετωπίζουν τις (μειοψηφικές) διαφορετικές απόψεις με επιθετικότητα· επιδιώκοντας συνήθως την ηθική μάλλον παρά την φυσική τους εξόντωση. Όταν αυτό το συνηθισμένο αφορά ζητήματα ευρύτερου δημόσιου ενδιαφέροντος, όσοι έχουν την κυρίαρχη άποψη (ή έχουν καταφέρει, με «διάφορους τρόπους» να …
To ανθρώπινο πρόσωπο των big data
Έχουν τα data ανθρώπινο πρόσωπο; Μόνο στην σκέψη των δημιουργών τους. Ίσως η έκφραση θέλει να αναδείξει απλώς τα θετικά που έχει για μας τους ανθρώπους, η ανακάλυψη και η εκμετάλλευση αυτής της νέας πρώτης ύλης, της πληροφορίας. Ή και όχι· ίσως να είναι η στεγνή ερμηνεία που προκύπτει από την ίδια την διαδικασία της ψηφιοποίησης: ότι το σώμα είναι απλά ένας όγκος πληροφοριών. Ότι οι σχέσεις είναι ένα σύμπλεγμα δικτύων και ροών· ότι οι σκέψεις είναι ηλεκρικά σήματα. Μπορεί να διαφωνήσει κανείς με τους ειδικούς; “Μα όλα αυτά είναι αποδεδειγμένα επιστημονικά!”