Θυμάστε την “συζήτηση” που γινόταν την περασμένη άνοιξη / καλοκαίρι για τις τεχνικές ψηφιακής ιχνηλάτησης; Όπου (υποτίθεται) τα κινητά θα επικοινωνούσαν μεταξύ τους “ενημερώνοντας” τους χρήστες τους ότι βρέθηκαν σε “απόσταση μόλυνσης” από κάποιον / α «positive»; Και που όλα αυτά θα γίνονταν «ανώνυμα» και με «σεβασμό στην ιδιωτικότητα»; Πριν μερικές μέρες ένα ερευνητικό κέντρο του αμερικανικού στρατού (της αεροπορίας του συγκεκριμένα) υπέγραψε συμβόλαιο δοκιμών για το software που έχει «αναπτύξει» μια τεχνολογική εταιρεία, ονόματι SignalFrame, με έδρα την Ουάσιγκτον. Τι κάνει αυτό το λογισμικό; Λειτουργεί (αν μπορούμε να κάνουμε τον παραλληλισμό) σαν εξαιρετικά μεταδοτικός ιός! Μόλις «κατακτήσει» ένα smartphone, …
Κατά λάθος (εντελώς…)
Η κυβέρνηση της αυστραλίας, θέλοντας να προστατέψει την υγεία των υπηκόων της (τι άλλο να θέλει μια κυβέρνηση σήμερα;) τους πρότεινε να “κατεβάσουν” στα κινητά τους, τον περασμένο Απρίλη, μια εφαρμογή “ιχνηλάτησης επαφών”… Για να τους προστατέψει απ’ το κακό συναπάντημα με τον … ξέρετε ποιον! Επειδή οι χρήστες (της εφαρμογής) έπρεπε να συμπληρώσουν προσωπικά τους στοιχεία (όνομα, ηλικία, νούμερο τηλεφώνου, ταχυδρομικό κώδικα) προκειμένου να ενεργοποιηθεί η “σωτήρια” εφαρμογή, η καλή και ανθρωπιστική κυβέρνηση ορκίστηκε ότι αυτά τα στοιχεία τους θα πέφτουν στα χέρια των κρατικών και των περιφερειακών υγιειονομικών αρχών, αποκλειστικά, και μόνο σε περίπτωση positive περιπτώσεων. Χάρη στην …
η επανεκκίνηση
… Η πανδημία θα επιταχύνει τις καινοτομίες ακόμα περισσότερο, γινόμενη ο καταλύτης για τεχνολογικές αλλαγές που έχουν ήδη ξεκινήσει (κάτι που θα είναι συγκρίσιμο με την παρόξυνση που έχει προκαλέσει σε άλλα παγκόσμια και τοπικά ζητήματα) και “υπερφορτώνοντας» όλες τις ψηφιακές επιχειρήσεις ή την ψηφιακή διάσταση όλων των επιχειρήσεων. … Με την πανδημία, ο «ψηφιακός μετασχηματισμός» για τον οποίο τόσοι πολλοί αναλυτές μιλούσαν εδώ και χρόνια χωρίς να είναι σίγουροι για το τι ακριβώς θα σημαίνει, βρήκε τον καταλύτη του. Ένα σημαντικό αποτέλεσμα των κατ’ οίκον περιορισμών θα είναι η επέκταση και η εξέλιξη του ψηφιακού κόσμου με έναν αποφασιστικό …
Γλώσσα λανθάνουσα…
Η κίνηση των ματιών, η νευρικότητα των χεριών, η στάση του σώματος, οι αντιφάσεις στις διηγήσεις και πολλά ακόμα, είναι στοιχεία της ζωντανής επικοινωνίας που μπορούν να δείξουν (ή να κρύψουν) την ειλικρίνεια. Η κωδικοποίηση αυτών των στοιχείων, πρώτα ως αντικείμενο μελέτης των κοινωνικών και συμπεριφορικών επιστημών και στην συνέχεια ως δεδομένα που τροφοδοτούν μηχανές οι οποίες σχεδιάζουν γραφήματα, έχει προσφέρει στον θαυμαστό πολιτισμό μας, μεταξύ άλλων, και τις μηχανές της αλήθειας· ή αλλιώς τους ανιχνευτές ψεύδους. To veripol είναι ένας ανιχνευτής ψεύδους διαφορετικός από τους υπόλοιπους. Στο κλασικό παράδειγμα έχουμε τα καλώδια και τους αισθητήρες που παρατηρούν τις μεταβολές …
Εισαγωγή στην βιοασφάλεια
Μετά τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους, στις 11 Σεπτέμβρη 2001, ο κόσμος μπήκε σε μια “νέα κανονικότητα”. Με αφορμή αυτές τις επιθέσεις εγκαταστάθηκαν νέες πρακτικές και τεχνολογίες επιτήρησης και καταστολής σε όλο το φάσμα του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου, που ακύρωσαν τις μέχρι τότε δεδομένες πολιτικές ελευθερίες. Ο “πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία” επέβαλλε την έκτακτη επιστράτευση στους σκοπούς της διαχείρισης της “ισλαμικής απειλής”, η οποία (έκτακτη επιστράτευση/ανάγκη) στην συνέχεια μονιμοποιήθηκε. Πάντα στο όνομα της “ελευθερίας”… Έτσι και τώρα, η μέση αντίληψη ερμηνεύει τα όσα συμβαίνουν αυτόν τον καιρό ως μια (καλή ή κακή) διαχείριση μιας υγειονομικής κρίσης – τελεία. Σαν …
Η εξέλιξη της επιδημίας
Οι σωτήρες μας (και οι φίλοι της καραντίνας), λένε πως χάρη στα μέτρα αποφύγαμε τα χειρότερα. Και ότι τώρα υπάρχει ανάγκη για νέα μέτρα και καραντίνες. Η συζήτηση για την πιστή τήρησή τους και τους ανεύθυνους είναι ένα καθημερινο “βουητό”. Ποιά είναι όμως η σχέση ανάμεσα στα μέτρα και την εξέλιξη της πανδημίας; Μια προσέγγιση αυτής της σχέσης ήταν το αντικείμενο της έρευνας του Jean Francois Toussaint, που παρουσιάζεται στο παραπάνω βίντεο. Ο Jean Francois Toussaint είναι γάλλος γιατρός, καθηγητής με έδρα στο Πανεπιστήμιο Paris – Descartes του Παρισιού και διευθυντής ενός δημόσιου οργανισμού, του IRMES (Ινστιτούτο Βιοϊατρικής Έρευνας και …
Ω τι κόσμος!
Σε καμμία περίπτωση δεν θα πρoτείναμε σε κανέναν … netflix! Ή οτιδήποτε παρόμοιο. (Κανά βιβλίο ναι…) Αλλά με αφορμή το ντοκυμαντέρ «the social dilemma», όπου διάφορα «μετανοιωμένα» στελέχη / εφευρέτες εφαρμογών και τεχνολογιών που έχουν αποδειχθεί τεράστιες εμπορικές επιτυχίες και πολιτιστικοί / διανοητικοί / ηθικοί τυφώνες (σχετικά με τα antisocial media) γίνονται κατήγοροι των ίδιων τους των έργων, σκεφτείτε αυτό: θα εμπιστευόσασταν ποτέ έναν φετιχιστή (της τεχνολογίας, της θρησκείας, του εμπορεύματος) ακόμα κι αν με κάθε ειλικρίνεια ήθελε να σας απελευθερώσει από έναν φετιχισμό;
Κατασκευές πραγματικοτήτων
Πόσο εύκολο είναι να φτιάξει ο καθένας μια δική του πραγματικότητα; Όσο εύκολο κι αν ήταν στο παρελθόν, οι δυνατότητες που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης το κάνουν ακόμα ευκολότερο – και πιο “διασκεδαστικό”. Καθώς τα μέσα αλλάζουν και εξελίσσονται, ο σκοπός παραμένει ο ίδιος· η δημιουργία και διατήρηση ιδεολογιών.
Το μονοπώλιο της αλήθειας
Είναι συνηθισμένο στους λεγόμενους «επιστημονικούς κύκλους» όταν μια άποψη διαθέτει επιρροή στην πλειοψηφία (μια επιρροή που ποτέ δεν είναι αυθόρμητη αλλά πάντα κτίζεται μέσα στους ‘επιστημονικούς θεσμούς’) να αυτο-θεωρείται σαν η μόνη και γνήσια αλήθεια. Και τα μέλη αυτής της ηγεμονικής τάσης, είτε πρόκειται για την ιατρική, είτε πρόκειται για την φυσική, είτε πρόκειται για την κοινωνιολογία, είτε για την σεισμολογία, να αντιμετωπίζουν τις (μειοψηφικές) διαφορετικές απόψεις με επιθετικότητα· επιδιώκοντας συνήθως την ηθική μάλλον παρά την φυσική τους εξόντωση. Όταν αυτό το συνηθισμένο αφορά ζητήματα ευρύτερου δημόσιου ενδιαφέροντος, όσοι έχουν την κυρίαρχη άποψη (ή έχουν καταφέρει, με «διάφορους τρόπους» να …
Η total «προστασία της υγείας»: αυτόματη ενοχοποίηση…
Αν σκοπεύατε να ταξιδέψετε εκτός εθνοκρατικών συνόρων, ακόμα και εντός της “ζώνης Σέγκεν”, σίγουρα έχετε διάφορα προβλήματα, δυσκολίες, εμπόδια. Όλα είναι κτισμένα βιαστικά ίσως αλλά βίαια πάνω στο θέωρημα της μολυσματικότητας των κοινωνικών σχέσεων. Έχουν πέσει πολλοί “πόροι” (κρατικοί και επιχειρηματικοί”) υπέρ της συντήρησης του τρόμου – της – αρρώστιας. Είναι τυραννία – αλλά, μην ανησυχείτε. Οι ενοχλήσεις είναι παροδικές, η “νέα κανονικότητα” μόνιμη· θα λέγαμε παραφράζοντας πινακίδες που τοποθετούνται σε έργα οδοποιίας. Οι φίλοι της καραντίνας μπορεί να μην χαίρονται καθόλου μελλοντικά – αλλά θα είναι αργά πια. Είδαν το “τυράκι” (την δήθεν “προστασία της δημόσιας υγείας”…), δεν είδαν …