Λέγεται”έξυπνο σύστημα διαχείρισης της συμπεριφοράς μέσα στην τάξη”. Και είναι – παράξενο; – μια πειραματική εφαρμογή που έγινε σε ένα κινεζικό λύκειο. Μια κάμερα με λογισμικό αναγνώρισης προσώπων (και εκφράσεων) σαρώνει τα θρανία κάθε 30 δευτερόλεπτα. Και ταξινομεί τις εκφράσεις των μαθητών / μαθητριών σε 6 τύπους συμπεριφοράς: διαβάζω, γράφω, σηκώνω το χέρι μου, είμαι όρθιος, ακούω τον καθηγητή, βαριέμαι. Επιπλέον ταξινομεί τις εκφράσεις σε “χαρούμενος”, “ανήσυχος”, “θυμωμένος”, “φοβισμένος” και “ενοχλημένος”. Τα δεδομένα αναλύονται και συντάσσονται με την μορφή έκθεσης προς τον / την δάσκαλο, ώστε να έχει καλύτερη εικόνα των μαθητών / μαθητριών του / της. Μην ανησυχείτε για …

Τι θα γινόταν ο (καπιταλιστικός) κόσμος στον 21ο αιώνα αν δεν φρόντιζαν οι εταιρείες για το καλύτερο; Η google είναι μία απ’ αυτές. Οι τεχνικοί της δουλεύουν πάνω σε μια εφαρμογή (το πειραματικό της όνομα είναι reply, και μια χαρά φαίνεται να μείνει για την εμπορική χρήση) που θα απαντάει για λογαριασμό των ιδιοκτητών των κινητών στα μηνύματα που δέχονται…. αν αυτοί (οι ιδιοκτήτες) έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν εκείνη την ώρα. “Μπορεί να θέλετε να ασχοληθείτε με τον ‘φυσικό κόσμο’ αλλά όχι και να χάσετε τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες σας” λέει η καλοκάγαθη εταιρεία… Ευτυχώς που το σκέφτηκε! Η κακοπιστία …

Έχουν χιούμορ ή χρόνο για παιχνίδια στα ερευνητικά κέντρα των πανεπιστημίων; Τρέχουν να πατεντάρουν ψηφιακές εφαρμογές; Ή απλά συμμετέχουν στην ολοκλήρωση εκείνου που ο Debord είχε (διαπιστώσει; προβλέψει; αναγγείλει;) στην Κοινωνία του Θεάματος σαν: η αλήθεια γίνεται μια στιγμή του ψέμματος; Όπως και νάχει, η τεχνική εφαρμογή Face2Face που ανέπτυξαν cyberτεχνικοί από 3 πρωτοκλασσάτα πανεπιστήμια (του Erlangen στη Νυρεμβέργη, του Ινστιτούτου Max Planck και του πανεπιστημίου του Stanford) επιτρέπει την αλλαγή, σε πραγματικό χρόνο, των εκφράσεων ενός προσώπου (σε on line μετάδοση). Μέσω ενός είδους εξελιγμένης “αντιγραφής / επικόλλησης” των εκφράσεων άλλου προσώπου. Μας είναι αδύνατο να εντοπίσουμε την “επιστημονική” …

Η “επιστημονική” προσέγγιση το αναλύει ως εξής: Χάρη στις νευροεπιστήμες αρχίζουμε να κατανοούμε ότι το να επιτυγχάνει κανείς ένα στόχο ή να λαμβάνει μια ανταμοιβή επειδή ολοκλήρωσε ένα καθήκον μπορεί να προκαλέσει έξαψη σε συγκεκριμένους νευρώνες, που εκλύουν το νευροδιαβιβαστή ντοπαμίμη προς τα κέντρα απόλαυσης του εγκεφάλου. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί το αίσθημα της ευχαρίστησης. Κατά συνέπεια κάποιοι άνθρωποι “κολλάνε” με την αναζήτηση της ευχαρίστησης αυτού του είδους και εμπλέκονται σε διαρκώς επαναλαμβανόμενες κινήσεις και ενέργειες, όπως η ανάγκη να παίζουν διαρκώς ένα video game, ή να ελέγχουν διαρκώς το mail τους, ή να τζογάρουν διαρκώς online. Παγιδεύονται …

Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι ένας μέσος χρήστης έξυπνου κινητού ελέγχει τη συσκευή κατά μέσο όρο 150 φορές την ημέρα. Κάτι, που σε βάθος χρόνου, μεταφράζεται σε σπατάλη 7 χρόνων μπροστά από την οθόνη (μόνο του κινητού, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται κι άλλες συσκευές) στη διάρκεια μιας ζωής. Η ανοησία του tittytainment σχεδιάζεται πλέον με επιστημονική ακρίβεια, και είναι αποτελεσματική!!! Κανονικά θα έπρεπε οι εταιρείες να πανηγυρίζουν: “τα πρώτα εφτά χρόνια ήταν το δύσκολο – ας τα κάνουμε δεκαετέσσερα!” Κυκλοφορούν όμως και εκτιμήσεις ανησυχίας. Η αιτία λέγεται «πολυ-διάσπαση της προσοχής». Μία άλλη σειρά επιστημονικών ερευνών, ενίοτε χρηματοδοτούμενων από τις ίδιες τις …

Ξεχάστε την barbie!!! Μπορεί να αναπαρήγαγε τα mainstream πρότυπα για τα κορίτσια, αλλά είναι είδος του 20ου αιώνα. Το μέλλον ανήκει στην “επόμενη γενιά” – και η φίλη μου η Cayla είναι μια καλή εισαγωγή. Αν και, σαν πρωτοπορεία, αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα. Η Cayla κυκλοφόρησε εφοδιασμένη με μια συσκευή bluetooth που της επέτρεπε να “ακούει” και να “μιλάει” στα παιδιά· πράγμα που έτσι κι αλλιώς συμβαίνει με “παιχνίδια επί της οθόνης”. Είχε μικροκάμερα (στα μάτια) και μικρόφωνο. Η “κοινωνικότητά” της οφείλεται στο ότι είναι διασυνδεμένη στο internet: ανάλογα με αυτό που (της) λέει ένα παιδί, βρίσκει διαδικτυακά (προφανώς σε σύνδεση …

Η εταιρία Verily Life Sciences προέκυψε από τη μετονομασία της Google Life Sciences στα τέλη του 2015. Εκτός από την κεντρική συμμετοχή της στο Precision Medicine Initiative, η Verily τρέχει και το δικό της αντίστοιχο project με την ονομασία “Baseline”. Στα πλαίσια αυτού του project και σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια Duke και Stanford Medicine θα συλλεχθούν δεδομένα 10.000 ατόμων, που θα συμμετέχουν επί πληρωμή. Εκτός από αναλύσεις του dna και του μικροβιώματος, η συγκέντρωση δεδομένων αφορά πληροφορίες σχετικά με την ψυχολογική και την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση καθώς και για τον τόπο προέλευσης των συμμετεχόντων. Η κάλυψη των εξόδων του project …

Το σε πιο κράτος αντιστοιχεί ο χάρτης στην φωτογραφία κάτω είναι δύσκολο να το βρει κάποιος. Πρόκειται για το μπαγκλαντές. Οπότε, θα υπέθετε κανείς ότι πρόκειται για κάποιον μετερεωλογικό χάρτη. Ή χάρτη πυρκαγιών. Όχι. Πρόκειται για “χάρτη της φτώχιας”. Που έχει φτιαχτεί (σε συνεργασία του πανεπιστήμιου ττου Southampton με την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Grameenphone) με στοιχεία και πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν απ’ την χρήση των κινητών τηλεφώνων – στο μπαγκλαντές. Αν πάρει κανείς στα σοβαρά τους συγκεκριμένους ερευνητές, το να χαρτογραφείται η φτώχια μέσω data (και metadata) κινητής τηλεφωνίας είναι πολύ σπουδαίο πράγμα! Γιατί; Επειδή (λένε) τα στοιχεία αυτά είναι “δυναμικά”, …

Η πίστη στη βασκανία, το «μάτιασμα», το «γλωσσοφάγωμα» κι αντίστοιχα, στο «ξεμάτιασμα», τα φυλαχτά και τις ευλογίες, είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του αρχαϊκού εγκεφάλου και της πρωτόγονης προσπάθειας του δεισιδαίμονα ανθρώπου να «προστατευτεί»  από σκοτεινές δυνάμεις που πίστευε ότι τον επιβουλεύονταν. Στην εποχή μας οι δυνάμεις της επιστήμης έχουν δώσει οριστική απάντηση στις μεταφυσικές φοβίες, έχουν εκθρονίσει τον θεό και οι αστείρευτες τεχνολογικές δυνατότητες έχουν οπλίσει τον σύγχρονο άνθρωπο στην μάχη του ενάντια στο δήθεν υπερφυσικό και το παράλογο. Στην φωτογραφία βλέπουμε αναπαράσταση θρησκευτικής τελετής του μεσαίωνα. Οι κάτοικοι απομακρυσμένου χωριού, κατά βάση αμόρφωτοι, έχουν φέρει στο ναό τα ιερά αντικείμενα …